Iedereen die regelmatig voor zijn werk of vakantie in Italië komt of er woont en ook de taal spreekt, weet dat de gemoederen aardig verhit kunnen raken als Italianen samen in discussie gaan over politiek of de economische crisis (Jeroen Dijsselbloem kan erover meepraten).
Doe het NIET!
Deze discussies kunnen eindeloos doorgaan. Ben je als Nederlander of Vlaming geneigd om zo’n discussie aan te gaan? In dit artikel geven we je 10 redenen om dit vooral NIET te doen. Al valt dit niet altijd mee.
Het is ook weleens leuk om te analyseren welke bezieling er over een Italiaan komt, als hij serieus zijn punt wil maken.
Met vrienden of met vreemden
Eerst even een stukje persoonlijke achtergrond. Als ik bij vrienden ben in Italië, raak ik ook regelmatig verwikkeld in een geanimeerde discussie over de Italiaanse politiek of de crisis (tegenwoordig met Angela Merkel in de hoofdrol, want zij is volgens vele Italianen de hoofdoorzaak van de economische malaise in il bel paese).
Overigens kun je over deze onderwerpen net zo goed in discussie raken met vreemden, naast wie je toevallig aan de bar staat om ontspannen een cappuccino te drinken.
Op een slinkse manier betrekken ze je erbij
Iedere keer neem ik me voor om me er niet in te laten betrekken, maar toch hebben Italianen een ‘slinkse’ manier om je uit de tent te lokken. Ze gaan namelijk Italië met Nederland vergelijken of zeggen ongezouten dat Duitsland en Nederland de oorzaak zijn van de crisis in Europa.
Tja… Dan is de beer los natuurlijk. Oftewel apriti cielo. Je moet toch een poging doen om je land te verdedigen.
Realiseer je ook dat áls je met een Italiaan in discussie gaat over deze onderwerpen, je hier veel tijd voor uit moet trekken. Allerlei argumenten zullen de revue passeren en een Italiaan rust niet voordat jij hebt gezegd ‘sì, certo è proprio come dici tu‘ – ‘ja natuurlijk, het is precies zoals jij zegt’.
10 redenen om niet met een Italiaan in discussie te gaan
Voor de eenvoud duid ik hieronder de Italiaan aan met ‘hij’, maar het zal helder zijn dat dit ook net zo goed een ‘zij’ kan zijn. Italiaanse dames doen in deze discussies absoluut niet onder voor de heren. De toon is alleen iets hoger en waarschijnlijk het volume ook.
Nou, daar komen ze dan.
- Een Italiaan gaat er per definitie vanuit dat hij gelijk heeft.
- Hij luistert nauwelijks naar de argumenten van zijn gespreksgenoot, hij is immers druk bezig om zijn eigen, overtuigende argumenten in zijn hoofd te verzamelen en direct te uiten, voordat hij zelf in verwarring raakt.
- Hij praat luid en druk gebarend dwars door zijn gesprekspartner of partners heen, waardoor je het gevoel krijgt in het luchtledige te praten (wat feitelijk ook zo is).
- Hij neemt een ietwat arrogante en vijandige houding aan en zit op het puntje van zijn stoel of gaat erbij staan om zijn woorden kracht bij te zetten.
- Hij begint steeds luider te praten en te gebaren. Denk hierbij aan de gebaren behorende bij ma vaffanculo (sodemieter op) waarbij de arm lichtelijk krom gebogen omhoog en naar achteren schiet.
- Hij maakt zich er totaal niet druk om dat jullie in een openbare ruimte zitten en dat iedereen kan meeluisteren. Terwijl jij al met het Hollandse schaamrood op de kaken geen woord meer uit durft te brengen en angstig om je heen kijkt wat de reacties zijn.
- Hij zal tussen de scheldwoorden en het smijten met argumenten gerust en passant een drankje bestellen, ook voor jou. Van heftige discussies krijgt hij wel dorst natuurlijk
- Als hij rookt, steekt hij gedurende de discussie ook gerust een sigaretje op (ter verheldering van zijn geest waarschijnlijk) en jij ademt de dampen hiervan in. Dit kan overigens alleen als jullie ergens buiten staan vanwege het rookverbod in openbare ruimtes.
- Hij zal blijven proberen je uit alle macht te overtuigen van zijn gelijk, al moet het met handen en voeten. Je voelt dat alle energie langzaam uit je wordt gezogen en al je tegenargumenten als sneeuw voor de zon oplossen.
- Als hij vindt dat de discussie (eigenlijk hebben we het over een monoloog) ten einde is en hij al zijn argumenten heeft gebruikt en ervan overtuigd is dat hij gelijk heeft, zal hij weer moeiteloos overgaan op de orde van de dag. Jou in verbazing en uitgeput achterlatend.
Het verschil tussen Italianen en Nederlanders
Maar wat is nu het grote verschil tussen Italianen en Nederlanders op dit gebied? Als de discussie eenmaal gesloten is, dan zal de Italiaan alles weer van zich af laten glijden en je er nooit boos op aan blijven kijken. Hij zal gewoon weer gebroederlijk een aperitiefje met je drinken aan de bar en dit nog voor je betalen ook. Prachtig volk!
Hier nog even een prachtig voorbeeld van een verhitte, typische Italiaanse discussie op tv, compleet met beledigingen over en weer. En natuurlijk horen we graag van jou: heb jij weleens een discussie met een Italiaan ‘gewonnen’?
I enjoy good discussions and debates, however I don’t entertain fools. When people start insulting me because I refuse to agree with them, I cut that off short. I don’t have the time nor the desire for the insult game. I can disagree with someone calmly without resorting to brutish behavior. Living here for 10 years, I don’t feel any discomfort discussing politics, religion with people. However the difference is, for me, insulting someone because they disagree with you demonstrates your lack of character, and all the cappuccinos and limoncellos in the universe won’t excuse that.