Myrthe Claus
Hoewel het al weer een flink aantal jaren geleden gebeurde, staat de gebeurtenis me nog steeds helder voor de geest. Het was een wat druilerige dag, ergens halverwege maart. Net als op elke doordeweekse dag stapte ik samen met mijn jongste spruit bij de kleuterschool naar binnen om haar grote broer op te halen.
Een grote broer die heel geheimzinnig deed toen hij ons zag en met een half oog op de deur vroeg of papa ook mee was om hem op te halen. Uh nee, die dag niet, papa was centjes verdienen. Gerustgesteld rende hij weg om met een prachtig beplakt fotolijstje terug te komen.
Italiaanse overgeorganiseerdheid?
‘Ja, we zijn heel vlijtig geweest met zijn allen,’ vertelde de juf, ‘We hebben het cadeautje voor Vaderdag afgemaakt vandaag. En dat niet alleen: we hebben de kinderen ook een leuk versje geleerd. Nu maar hopen dat ze het onthouden tot het zover is.’
Ze keek me stralend aan. Ik was een beetje verbaasd. Wat een strakke planning opeens bij de normaal gesproken vrij relaxte schooljuffen die normaal gesproken op het allerlaatste moment de leukste dingen organiseerden.
Dus ik grinnikte, onnozel als ik was, en zei dat ik dat ook hoopte. Juni was per slot van rekening nog ver weg. Aan haar veranderende gezichtsuitdrukking merkte ik dat ik, gekke Hollandse, weer eens iets raars had gezegd. Hoezo juni? Hoezo derde zondag? La festa del papà vier je op 19 maart!
19 maart: Sint Joep, natuurlijk!
De 19de maart. Het deed op weg naar huis niet meteen een belletje rinkelen. En pas toen ik dacht aan de jaarlijkse Sint Joep-markt in Sittard die altijd op die dag gehouden wordt, zag ik het verband. Natuurlijk. Sint Joep oftewel Sint Joseph (Jozef), de man die Jezus grootbracht als zijn zoon!
Niks geen derde zondag in juni, de Italiaanse Vaderdag viert men hier gewoon steevast op de dag van St. Joseph. Heel logisch eigenlijk. Als je het weet. En vergeten doen we het dus niet meer. Niet alleen vanwege dit grappige voorval met die perplex kijkende juf. Maar ook vanwege een lieve vriendin die daar elk jaar voor zorgt.
Want zoals bij elk zichzelf respecterend Italiaans feest, hoort er bij Vaderdag een specialiteit. En naar haar schaal met Napolitaanse zeppole, een soort van beignets gevuld met crème, kijk ik nu al uit!
Comments