Column: afstuderen in Italië

Na dik 2 jaar in Italië te hebben gewoond, heb ik het al verschillende keren gezien op straat: het typisch Italiaanse afstudeerritueel. Dat begint net als in Nederland met het verdedigen van je thesis tegenover professoren, familie en vrienden maar eindigt niet met het schudden van wat handen en het overhandigd krijgen van je diploma. In Italië begint daarna pas het échte afstudeerritueel.

Een aantal weken geleden mocht ik het eens van dichtbij meemaken. Een goede vriendin van mij studeerde af. Nu zijn wij geen van beiden echt het type om dit Italiaanse ritueel op prijs te stellen, dus hebben we ons beperkt tot het maken van de papiro om toch het moment van afstuderen op een grappige wijze te vieren.

Papiro

In de weken voorafgaand aan de diploma-uitreiking komen alle vrienden bij elkaar om de papiro (het perkament) te maken. Dit is een document, meestal geprint op A5-papier, waar een karikatuur van de afgestudeerde op getekend wordt. Hoewel de naam anders doet vermoeden, heeft het de naam papiro gekregen omdat het een heel uitgebreid document is en niet omdat dit van oorsprong op perkament werd geschreven.

Op het papier worden alle belangrijke, en vooral idiote, momenten in je leven vastgelegd. Hoe schaamtelozer hoe beter, dus wees er maar van verzekerd dat de vrienden echt alle vieze was buiten hangen. De hele tekst is in rijm geschreven en er wordt een piepklein lettertype gebruikt. En ja, dat heeft natuurlijk een reden…

Pampers en Speedo

Op de dag van afstuderen, na het saaie officiële gedeelte waarin de afgestudeerde het diploma uitgereikt krijgt en er wat verplichte foto’s genomen worden, wordt de afgestudeerde mee de stad in genomen. De afgestudeerde wordt dan eerst gevraagd van outfit te wisselen. Ook hier hebben de vrienden goed hun best gedaan en het meest beschamende ensemble verzonnen.

In de gevallen waar de vrienden nog mild zijn geweest kan het gewoon om een foute kledingcombinatie gaan (denk aan roze gympen, een bloemenlegging en een Hello Kitty-shirt) maar schrik niet als je iemand in Pampers of een gele Speedo rond ziet lopen. Dit behoort namelijk ook tot de mogelijkheden.

Vervolgens moet de afgestudeerde van een afstand de papiro hardop voorlezen. En dan komen de ‘kleine lettertjes’ om de hoek kijken. Elke keer dat het slachtoffer zich verspreekt moet hij of zij een glas bier of een andere alcoholische drank nuttigen en mag hij of zij opnieuw beginnen.

En zo gaat het dus van kwaad tot erger tot het moment dat de afgestudeerde helemaal niet meer uit z’n woorden komt. Ook is het niet ongebruikelijk om de afgestudeerde te bekogelen met eieren of bloem terwijl hij de papiro voorleest. Je bent overgeleverd aan de genade van je vrienden.

Dottore, dottore, dottore del buso del cul

Als het de afgestudeerde dan eindelijk gelukt is verhaal hardop voor te lezen zonder fouten, volgt het verplichte rondje door de stad waarbij de vrienden vrolijk wat ongepaste leuzen zingen. ‘Dottore, dottore, dottore del buso del cul, vaffancul vaffancul.‘

Om niet in de details te treden en netjes te blijven: iets met je afstudeertitel, opening van je achterste en wat vloekwoorden. Dit alles om de afgestudeerde eraan te herinneren dat hij of zij dan misschien wel afgestudeerd is, maar vooral niet moet vergeten met beide benen op de grond te blijven.

Doe mij maar een bosje bloemen

Eerlijk waar, ik hecht persoonlijk veel belang aan de Italiaanse cultuur, maar dit is een ritueel dat van mij echt per direct mag worden afgeschaft. Stiekem ben ik dan ook heel blij dat ik ‘gewoon’ in Nederland ben afgestudeerd, met een saaie afsluiting van handjes schudden, een bosje bloemen en wat foto’s.