Edward Hendriks
In Italië zoek ik altijd het liefst naar parkeerplaatsen met mooie, witte lijnen, want dan hoef je niet te betalen. We blijven Hollanders, hè? De parkeerplaatsen met blauwe lijnen daarentegen, zijn betaalde plekken, in tegenstelling tot bij ons. Tot zover is parkeren nog redelijk easy. Toch breekt het zweet me vaak uit als ik weer in de brandende zon met zo’n parkeerautomaat sta te klooien.
Vorige week was het weer eens zover. We reden naar het prachtige Bellano aan de oostelijke oever van het Comomeer. Op Google zag ik dat je direct buiten het centrum met de parkeerschijf 4 uur gratis kon staan. Die moesten we hebben! We reden naar de parkeerplaats om tot de ontdekking te komen dat de witte strepen inmiddels met blauw waren overgeschilderd. Kan gebeuren, dan maar betalen. Op zoek naar de parkeerautomaat, waar er vaak maar eentje van in de wijde omgeving te vinden is.
Een Amerikaanse toerist was me voor. Hij typte van alles op het scherm in, drukte op meerdere knoppen, maar de automaat gaf geen sjoege. Hij keek me wanhopig aan. ‘Can you read Italian?‘ Ik knikte trots. ‘Sure.’ Ik wees hem waar hij het kenteken (numero di targa) van zijn auto in moest voeren. Zover was hij ook al, want hij had een foto van de voorkant van zijn huurauto gemaakt.
‘Nu de parkeertijd opgeven en daarna aangeven dat je met je kaart wilt betalen,’ deed ik alsof ik hier de Italiaanse parkeerexpert was. Tot zover was de procedure ook juist, er kwam alleen geen kaartje. ‘Transazione terminato‘ of iets dergelijks was de onvriendelijke boodschap van de automaat. Misschien had de Amerikaan zijn betaalkaart niet goed tegen de automaat gehouden? Nog eens proberen, dan maar.
Hierna zag ik pas het briefje dan op de standaard van de automaat was bevestigd. Daar stond op dat je alleen met contant geld kon betalen, niet met carte. Als je met een kaart wilde betalen, moest je maar een andere automaat zoeken. De Amerikaan riep de hulp in van een van zijn reisgenoten, of die nog cash money op zak had. Zuchtend kwam een andere man aanstrompelen. Hij wees op de automaat. ‘It says EasyPark…’
‘…but it’s not that easy,’ maakte ik ‘m af. Ja, ik weet dat EasyPark slaat op de superhandige app die je ook kunt gebruiken om te parkeren, maar ik heb nog nooit de moeite genomen om me daarin te verdiepen. Op vakantie heb ik daar eigenlijk ook helemaal geen zin in.
Uiteindelijk lukte het de Amerikaan om een kaartje te krijgen met een gevonden eurootje uit de huurauto. Maar toen moest ik nog en uiteraard had ik geen contant geld en geen zin om te zoeken naar de andere automaat, die ergens op een heel ander adres zou moeten staan, Ik wenkte mijn vrouw, die alleen nog een paar muntjes van 10 en 20 cent in haar portemonnee had. Zo kwamen we met pijn en moeite tot 40 minuutjes parkeertijd. Dat moest dan maar, want we zouden toch alleen een drankje gaan drinken (en misschien een broodje eten) en dan wel weer terug zijn bij de auto. Het gaat erom dat je een bonnetje onder je voorruit hebt om je goede intenties te laten zien, nietwaar?
Zoals dat gaat in Italië werd het drankje met een broodje een warme maaltijd op een schitterend terrasje aan de waterkant. Daarna liepen we nog een stukje over de boulevard om een ijsje te gaan halen en dan ben je zomaar een uurtje of anderhalf verder. Je raadt het al: bij terugkomt zat er zo’n enorm lange kassabon van de Polizia Locale onder de ruitenwisser. Een dienstklopper was 20 minuutjes geleden langsgeweest en had toen maar meteen een bon uitgeschreven.
Ik bekeek de parkeerbon. Een hoop wollig-juridische taal, waar de Italianen zo goed in zijn. Maar ik begreep dat ik er vanaf kwam met een boete van € 18 als ik tenminste binnen 5 dagen zou betalen. Anders werd het 30% duurder. 18 euro vond ik een koopje voor een parkeerboete aan het schitterende Comomeer. Bovendien wilde ik er nog vaker komen, zonder gezeur. Ik besloot dat snel betalen de beste optie was.
Op de bon prijkt zelfs een QR-code om direct te kunnen betalen. Maar zou easy zou het toch zeker niet zijn? Ik scande de code, maar die werkte natuurlijk niet via iDeal. In plaats daarvan werd ik geredirect naar een niet-bestaand telefoonnummer. Ik las iets over een Italiaanse betaal-app die ik natuurlijk niet heb.
Eenmaal thuis nog nog maar eens naar het bonnetje gekeken. In het verhaal stond ook iets over de website van de gemeente Bellano. Om te betalen kon je ook daarheen gaan, klikken op het logo van de Polizia Locale en dan de procedure voor de ‘Pagamento Spontaneo‘ volgen. Misschien was dit wel de makkelijke oplossing?
Maar bij het bekijken van de website bleek weer niet voor gemak gekozen te zijn. Ik moest niet alleen het nummer van de overtreding, maar ook een lang formulier met mijn complete NAW-gegevens inclusief codice fiscale opgeven. En dan nog iets over een Payment Service Provider. Natuurlijk allemaal in het Italiaans. Het leek me allemaal behoorlijk moeilijk.
De 5 dagen waren inmiddels voorbij. Aangezien ik inmiddels toch in het hogere tarief zou zitten, bedacht ik me dat het misschien nog wel het makkelijkst was om gewoon maar op de brief met het betalingsverzoek te wachten. Zouden ze überhaupt de moeite doen om die 25 euro in Nederland te incasseren?
Maar ja, bekend zijn me ook de verhalen van landgenoten die een jaar na dato een brief op hoge poten van een incassobureau kregen omdat ze tijdens hun vakantie in Italië een ZTL in waren gereden. Of ze even 400 euro wilden overmaken en snel een beetje! Dan kon je eigenlijk alleen maar hopen dat de boete via ons klantvriendelijke CJIB geïncasseerd zou worden, in plaats van via zo’n klant-onvriendelijk incassobureau…
Tja, zo wordt het ook voor de lokale politie in Bellano niet zo easy om die paar euro te innen. Toen ik de betalingssite nog eens bekeek, viel mijn oog op de tekst Non hai l’app? Paga online. Toen ik daarop klinkt, verscheen het volgende scherm:
Dit bleek ik easy oplossing waar ik naar op zoek was. Door op Inquadra il codice QR te klikken, verscheen er een cameravenster in beeld waar ik mijn parkeerbonnetje kon scannen. Vervolgens was het alleen nog even de creditcardgegevens invullen en – hoera! – mijn bekeuring was betaald. En ook nog tegen de ‘kortingsprijs’.
Voor de volgende keer moet ik me misschien toch maar even in die app van EasyPark verdiepen.
Comments