Myrthe Claus
Pasen. Loop een willekeurige Italiaanse supermarkt in en je kan er niet om heen. Letterlijk. Bij binnenkomst stuit je namelijk meteen op de afdeling ‘chocolade-paaseieren’. Een afdeling die, zoals de naam al zegt, gevuld is met paaseieren. Heel veel paaseieren. En vooral supergrote paaseieren. Want ze zijn van formaat. Zeker als je de Nederlandse afmetingen gewend bent: er passen heel wat Hollandse chocolade-eitjes in een gemiddeld Italiaans ei.
Vrolijk gekleurde eieren
Al die eieren staan netjes uitgestald in grote rekken. Vrolijk verpakt in allerlei kleuren aluminiumpapier. En elk met een eigen thema. Eieren voor jongens. Eieren voor meisjes. Eieren voor hem. En natuurlijk ook voor haar. Eieren van populaire televisieseries. Eieren van dé tekenfilm van het moment. Eieren van de speelgoedfabrikant die ook een graantje mee wil pikken. En zelfs eieren van de bekende voetbalclubs. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel een ei van.
Eieren vol beloftes
En het gaat niet alleen om het ei of de leuke gekleurde verpakking. Nee! Het gaat om de inhoud van het ei. Want eigenlijk is zo’n ei gewoon een giga-surprise-ei. Een ei mét verrassing. Elke paaseifabrikant verstopt er namelijk kleine cadeautjes in die min of meer met het thema van het ei te maken hebben. Op het kaartje aan het ei kun je de mogelijke cadeautjes bewonderen, maar welke ervan in het ei zit blijft een verrassing.
Kinderparadijs
Een paar jaar terug was voor Pasen ‘even snel boodschappen doen’ met de kinderen. Daarom zo goed als onmogelijk. Want al die eieren bij elkaar vormen een waar kinderparadijs. Een paaseierenwalhalla vol chocola en cadeautjes. En zo’n plek vol beloftes moet je toch op je gemak verkennen. Watertandend bij de chocola, je vergapen aan alle mogelijke cadeautjes en bedenken op welk ei met inhoud je je hoop vestigt. En dromen over heel lang spelen met dat ene cadeautje.
Hooggespanningen verwachtingen en teleurstellingen
Met elk paasei dat ze kregen van buren, vrienden of familie nam de spanning toe, zeker als het verlangde ei er ook op de kast in de woonkamer bij stond. En met moeite werd er dan gewacht op het Grote Moment na de paaslunch. Dat na het openbreken van de eieren bijna standaard omsloeg in de Grote Teleurstelling. Als volwassene kan ik gerust zeggen dat de verrassingen in het echt behoorlijk kunnen tegenvallen.
Niet gek dat het voor een kind een domper is als dat wat tevoorschijn komt heel in de verte lijkt op de belofte van het plaatje. Voor de vorm werd er dan even gespeeld met wat tevoorschijn kwam. Waarna de surprise ergens in een hoek verdween en we alles bij elkaar meer plezier beleefden aan de bergen chocola die we vlak voor kerst eindelijk op hadden, dan de kinderen aan hun surprises.
Paasei-levenslessen
Tegenwoordig is boodschappen doen rond Pasen peanuts. De pubers worden niet meer warm of koud van alles wat uitgestald staat. Op de paasei-afdeling zien we de kleintjes met opgewonden gezichtjes, wijzend naar alle eieren die ze mooi vinden. En dan volgt opeens een slikmoment. ‘Wel zielig eigenlijk, hè mam,’ zegt één van de twee, kijkend naar het grut dat er rondloopt, ‘Zij weten nog niet dat dit, die voorpret, het leukste is van het hele ei.’ Levenslessen in een paasei. Dat is pas verrassend.
Comments