‘Hogerop zag ik een steenmannetje en daar richtte ik me op; ik stapte van steen naar steen, waarbij ik instinctief koos voor grote, stabiele stenen en wiebelende vermeed. De rotsen hadden voor mijn gevoel iets elastisch; mijn stappen werden er niet door geabsorbeerd, zoals bij aarde en gras gebeurt, maar ze leken de kracht van mijn benen terug te kaatsen en mijn lichaam de impuls te geven om door te lopen. Dus elke keer als ik met mijn ene voet op een steen was gaan staan en mijn gewicht naar voren en naar boven had verplaatst, zette ik mijn andere voet verder en hoger neer, en al snel holde en sprong ik over de puinhelling, totdat ik ophield de bewegingen van mijn benen te sturen en ze maar liet gaan. Ik voelde dat ik me op ze kon verlaten en dat ze zich niet zouden vergissen. Ik dacht terug aan mijn vader en de vreugde die hij uitstraalde als we de alpenweiden achter ons lieten en de wereld van de rotsen betraden. Misschien was die net zo geweest als de vreugde die ik nu voelde.’
Familiaire belasting
De acht bergen van Paolo Cognetti is een bijzonder krachtig verhaal. Het gaat over een jongen die man wordt. En over liefde voor vriendschappen en de bergen. Doordat Pietro, de hoofdpersoon, al van jongs af aan de liefde voor de bergen van zijn ouders meekrijgt, worden de bergen zelf bijna een personage in zijn leven. Dat maakt het tot een mooie vertelling.
Pietro wordt geboren in de stad Milaan en studeert in Turijn. Toch zijn de vakanties die hij als jongen doorbrengt in de bergen en de tochten die hij met zijn vader maakt beslissend voor de loop van zijn leven. In zijn jonge jaren leert hij Bruno kennen. Ze worden vrienden, maar terwijl Bruno altijd in het dorp in de Alpen zal blijven, zal Pietro de bergen van Nepal ook verkennen. De relaties tussen Pietro en zijn vader of Pietro en zijn vriend Bruno worden mooi beschreven.
Raadsels en antwoorden
De titel verwijst naar een raadsel. Een raadsel dat een Nepalees aan Pietro vertelt op een van zijn tochten. Pietro’s vader hield ook van raadsels en liet Pietro altijd zelf nadenken in plaats van antwoorden te geven. Het was een moeilijke relatie met een autoritaire man. Toch krijgen we veel sympathie voor alle personages met hun tekortkomingen. Zo ook voor Pietro’s moeder en zijn stille en koppige vriend Bruno. De vragen komen altijd voor de antwoorden, zo blijkt bij die raadsels. En veel tijd bestaat uit het wachten. Totdat de antwoorden er ineens zijn.
De natuur
Het mooiste in het boek is het samenspel van mens en natuur. De zoektocht naar een plek in het leven, de betekenis van zijn vader, de rol van zijn moeder. Dat alles in de setting van die prachtige bergen. De natuur is toch wel een prachtige locatie voor de mens om zichzelf terug te vinden, om antwoorden te zoeken. En daarmee gaat van dit boek iets klassieks uit, want waar vind je nog moderne boeken waarin de natuur de voorwaarden schept voor het vinden van antwoorden op de grote vragen? Het is in ieder geval, wat mij betreft, de mooiste plek om te zoeken.
De schrijver
Paolo Cognetti (Milaan, 1978) is een Italiaanse schrijver en documentairemaker. De acht bergen betekende zijn definitieve doorbraak in Italië. De rechten van het boek werden nog voor verschijnen aan meer dan dertig landen verkocht. Het boek werd zowel met de Premio Strega Giovani als met de prestigieuze Premio Strega bekroond.
De acht bergen
door: Paolo Cognetti
224 blz.
€ 19,99
De Bezige Bij, augustus 2017
ISBN 9789023466413
Comments