Het échte Italië

Ditmaal presenteer ik een kort komisch stukje ter gelegenheid van het verschijnen van mijn boek Het Echte Italië – Verhalen uit het dagelijkse leven.

In dit boek zijn veel van de columns opgenomen die hier de afgelopen jaren gepubliceerd zijn, plus nog wat nieuwe, zoals het verhaaltje dat hieronder volgt.

De bedoeling is dat het boek een overzicht geeft van wat je kan overkomen als je langere tijd in Italië woont en de dagelijkse dingen doet die iedereen moet doen: naar het postkantoor, naar een restaurant, naar de gemeente enzovoorts.

Er overkomen je dan af en toe zaken die je als niet-Italiaan vreemd, belachelijk, komisch of ergerniswekkend ervaart. Al die gebeurtenissen samen geven je een beeld van Italië zoals je dat als toerist niet kent, een beeld van het échte Italië, het Italië van alledag.

Interesse in mijn boek? Het is te koop als paperback, bij uw lokale boekhandel of online, maar dan liefst via deze link (zodat uw geliefde auteur er nog iets aan overhoudt i.p.v. bol.com):

Ook een ebook kan via deze link gedownload worden.

En hier dan een kort verhaaltje uit het boek:

In het verkeer

‘Even kijken, ja het kan geloof ik,’ mompelt de bestuurder van de Fiat in zichzelf en trekt langzaam op. Hij staat op een zijweg van de provinciale, wil linksaf en moet zich daarvoor in de passerende verkeersstroom zien te voegen.

‘Nee, toch niet!’ roept de bestuurder nu van schrik en trapt op de rem. Zijn motor slaat (ook geschrokken?) af. ‘Porca miseria!’ briest de eigenaar. De auto die de Fiat-bestuurder deed schrikken, kruipt tergend langzaam voorbij. Hij had er gemakkelijk voor gekund, beseft de hij en start de motor weer op.

Door de mislukte invoegpoging van daarnet is de Fiat iets naar voren geschoven en steekt met zijn neus een stukje op de provinciale weg. Er komt nu van links een continue stroom auto’s aan, telkens met precies zo’n onderlinge afstand dat hij er niet tussen kan. Van rechts komt er nu natuurlijk niks.

‘Het lijkt wel of ze het erom doen,’ mompelt de Fiat-eigenaar geërgerd. De bestuurders van de auto’s die van links komen zien een Fiat die wil invoegen en al half op hun rijstrook staat. Ze zijn bang dat hij opeens vooruit zal schieten en minderen voor de zekerheid vaart. Tot ergernis van de Fiat-man die nu bijna tegen zichzelf schreeuwt: ‘Porca giuda! Als ze vlakbij zijn, remmen ze ook nog eens af. Waarom? Vai, vai, schiet toch eens op!’

Uiteindelijk valt er een gat in de stroom van links. Hoera, denkt de bestuurder, kijkt naar rechts en ziet daar verdorie toch weer een auto aankomen. Wat nu? Hij schat de snelheid in en… Nee, hij is al te dichtbij. Maar van links komt nog steeds niets. Dus toch maar snel? Nee, te riskant. Of niet?

Op het allerlaatste moment waagt de Fiat-bestuurder het er toch op en slaat linksaf. Eenmaal op de provinciale weg moet hij direct naar z’n drie schakelen maar daarbij verliest hij zoveel snelheid dat hij bijna tot stilstand komt.

De op hem af rijdende bestuurder ziet dat de Fiat tot zijn afgrijzen pas op het laatste moment invoegt (hij had verdorie uren de tijd) en remt al een beetje af maar moet nu vol in de ankers om niet op de stilstaande Fiat te knallen. ‘Ma che cazzo! Wat een lul! Als je niet kunt autorijden blijf dan thuis!’

🇮🇹Leestip: Meer leuke verhalen over het leven in Italië lezen? Die vind je in de drie delen ‘Italiaanse Toestanden’ van Stef Smulders, o.a. verkrijgbaar bij bol.com.