Morena van den Wittenboer
Meer dan een jaar geleden is het al, dat ik heel mijn hebben en houden in mijn auto heb geladen en vertrokken ben naar Italië. Behalve mijn familie en vrienden waren er maar weinig dingen die ik zou gaan missen en er waren zelfs dingen waarvan ik blij was dat ik er vanaf zou zijn, te beginnen met het Nederlandse klimaat.
Nee, ik zou wel aarden in Italië, het land van mijn moeder. Na een paar maanden begon ik het echter te merken; het zijn vooral de kleine dingen die ik uit Nederland ben gaan missen.
Met de hele bureaucratie in Italië kan ik prima omgaan, ook als ik voor de derde keer terug moet naar de gemeente met de juiste documenten (en het juiste aantal kopieën van diezelfde documenten) om een parkeervergunning te bemachtigen.
Maar toen de bodem van mijn laatste pak hagelslag in zicht kwam, raakte ik toch licht in paniek. Je leest het goed; ik ben vertrokken naar een land dat een culinair erfgoed heeft waar je U tegen zegt en wat ik het meeste mis zijn de culinaire geneugten uit Nederland.
Kip in de vriestas
Ik herinner me nog de reizen van vroeger, toen we met de auto naar Italië reisden om familie te bezoeken. We vertrokken altijd terug naar Nederland met kilo’s pasta (want de pasta in de Nederlandse supermarkten smaakte toch anders, volgens de Italiaanse mama), kratten kiwi’s of ander fruit uit de tuin van mijn nonno en grote karaffen olijfolie die familie vanuit Calabrië had meegenomen.
Af en toe nog een konijn of kip erbij, ook uit opa’s boerderij, die bij gebrek aan ruimte in de kofferbak, in een vriestas tussen mij en mijn zus mee moest reizen.
Hema-worst
Nooit had ik gedacht dat het omgekeerde scenario zich jaren later zou afspelen. Ik vertrok immers naar Italië, een land waar je in elke regio wel kunt genieten van overheerlijke lokale specialiteiten. Wat zou ik toch mogelijk kunnen missen uit Nederland op dit gebied?
Nou, dat kan ik je inmiddels wel vertellen. Het zijn de stroopwafels van de Albert Heijn, hagelslag van pure chocolade, appelstroop, speculaas, zoute drop en het grote aanbod lekkere broodjes. Dat zijn de belangrijkste dingen, maar daarnaast ook nog de uitgebreide selectie thee uit de Nederlandse supermarkten, de rookworst van de Hema en een lekkere kroket. Oh, wat snak ik daar toch naar!
Bij het plannen van mijn reisjes naar Nederland verheug ik me dus voornamelijk op het doen van boodschappen. Ook maak ik een lijstje dingen met dingen die ik zeker wil doen als ik terug ben in Nederland. Dingen die ik al lang niet meer heb gedaan of gezien en die ik stiekem toch mis.
Geloof het of niet, maar ook die dingen zijn voornamelijk gerelateerd aan culinair genieten: weer een keer naar mijn favoriete sushirestaurant in Tilburg, een échte Bossche bol eten in mijn geboortestad, barbecueën in de tuin van mijn ouders en een avondje lekker gulzig een bakje patat eten (uiteraard met een frikadel speciaal en een kroket).
Uitkijken naar Nederland
Toch raar, de dingen die je mist. Gelukkig moeten mijn ouders voor hun werk regelmatig in Italië zijn, dus kan ik ongegeneerd een lijstje doorgeven met alle lekkernijen die ik mis uit Nederland. Afgelopen week is de cavalerie weer langs geweest en is mijn voorraad hagelslag weer veilig gesteld.
Ook mijn eerstvolgende reis terug naar Nederland is al gepland en ik ben dus volop plannen aan het smeden om zo veel mogelijk van mijn lijstje te doen, zien en proeven als ik weer in Nederland ben.
Waar ik vóór mijn vertrek naar Italië niet kon wachten totdat ik weg kon uit Nederland, zijn mijn reisjes terug naar Nederland met al die leuke dingen in het vooruitzicht nu echt iets waar ik naar uitkijk, (h)eerlijk waar!
Voor de mensen die net als ik verhuisd zijn naar Italië: wat missen jullie het meest uit Nederland?
Comments