Antoinette Coops, bekend van het blog Italiaans koken met Antoinette, bracht in april haar eerste kookboek getiteld Mangiamo! uit, met gerechten uit de regio Veneto. In 2001 verhuisde ze van Utrecht naar Verona in Italië met een Italiaan die ze in Nederland leerde kennen. Hun zoons heten Victor en Fabio. Ze werkt voor een Nederlands bedrijf op een kantoor in Verona. Begin juni won ze de Pomo d’Oro, de prijs voor het beste Italiaanse kookboek dat in Nederland in de afgelopen 15 jaar verscheen. Tijd voor een interview!
Nieuwe post, Mangiamo! beste Italiaanse kookboek overall @italieevenement Smaak en Stijl van de afgelopen 15 jaar https://t.co/lr4UKHBui5@kookboekvhjaar pic.twitter.com/sTIT46t3J6
— Koken met Antoinette (@Italiakokenblog) 5 juni 2018
Inhoudsopgave
- Wie is jouw favoriete Italiaanse kok? Waarom?
- Welke kookillusies ben je armer na 17 jaar in Italië?
- Hoe strikt of ingewikkeld zijn de regels in jouw keuken?
- Waar koop jij in Italië graag keukenspullen of servies?
- Kijk je weleens naar Italiaanse kookprogramma’s? Kun je daar wat over vertellen?
- Het valt me op dat op je website veel onbekende Italiaanse recepten staan. Zijn deze recepten in Veneto wel bekend bij een breed publiek?
- Je vertelde een keer dat je verse pasta net zo lief koopt als het zelf maakt.
- Pluk je weleens zelf een kip, heb je een moestuin of maak je groenten in?
- Als je iets anders kookt dan Italiaans, welke keuken is dat dan?
Wie is jouw favoriete Italiaanse kok? Waarom?
“Massimo Bottura. Wat hij maakt is geraffineerd maar zonder te overdrijven. En dan de namen die hij z’n gerechten geeft, bijvoorbeeld: ‘Aardappel die ervan droomt een truffel te worden’ of ‘Jammer, ik heb de koek laten vallen’. Zijn project Food for Soul vind ik fantastisch. Voedsel dat anders zou worden weggegooid, wordt door de koks van Food for Soul alsnog gebruikt en omgetoverd tot heerlijk eten. In een mooie mensa kunnen mensen met weinig geld en weinig sociale contacten aanschuiven. Zo snijdt het mes aan twee kanten. Chefs kunnen zoveel meer zijn dan alleen hun lekkere en mooie gerechten!”
Welke kookillusies ben je armer na 17 jaar in Italië?
“De illusie dat alle Italianen van koken houden! Ook hier in Italië schipperen mensen met hun tijd en zelf eten maken heeft niet altijd de prioriteit. La mamma gedraagt zich vaak precies zoals een gemiddelde moeder uit landen met minder beroemde culinaire tradities, ze koopt kant-en-klaar, zelfs diepvriespizza gaat mee in de winkelwagen.”
Hoe strikt of ingewikkeld zijn de regels in jouw keuken?
“Thuis kook ik meestal zonder regels of recepten. Ik vind het leuk om de koelkast en de voorraadkast te inspecteren en dan aan de slag te gaan. Maar als ik streekgerechten test voor een boek of een blog moet je keuzes maken. Dan werk ik juist heel strak, want het eindresultaat moet zo authentiek en duidelijk mogelijk zijn. Als ik dan afwijk van regels, meld ik het.”
Waar koop jij in Italië graag keukenspullen of servies?
“Veel heb je eigenlijk niet nodig in de keuken, ik heb weinig keukenspullen. Vlak bij de Arena in Verona zit wel een heel leuk winkeltje waar ik niet te vaak moet komen… Servies koop ik graag tweedehands.”
Kijk je weleens naar Italiaanse kookprogramma’s? Kun je daar wat over vertellen?
“Ik kijk al jaren naar het niet te missen MasterChef Italia. Het niveau van de kandidaten is hoog. Ik vind het jammer dat je niet kunt ruiken en proeven, maar je steekt er altijd wel iets van op. Een fantastisch programma vind ik De Gustibus, door John Dickie. Dat gaat over de geschiedenis van de Italiaanse keuken, goed samengevat in een paar afleveringen, aanrader!”
Het valt me op dat op je website veel onbekende Italiaanse recepten staan. Zijn deze recepten in Veneto wel bekend bij een breed publiek?
“De Italiaanse gerechten die in Nederland bekend zijn, komen vaak uit Lazio, Toscane of Sicilië. Maar in andere regio’s wordt ook lekker gegeten! Ik voel een soort drang om dat uit te dragen en ik vind het juist leuk om recepten die niet al duizend keer op internet staan te publiceren. De recepten uit Veneto die in Mangiamo! staan zijn hier wel bekend, maar of een 90-jarige nonna uit Verona de recepten uit Belluno kent betwijfel ik.”
Je vertelde een keer dat je verse pasta net zo lief koopt als het zelf maakt.
“Argh! Nee! Aiuto! Ik heb ooit op Twitter gezegd dat ik tortellini liever bij de pastificio koop, omdat het best veel werk is om die zelf te knopen. Bedoel je dat misschien? Ik ga juist zo heerlijk los op mijn zelfgemaakte mezzelune en ravioli. Neem me het maken van verse pasta vooral niet af, dat is echt beter voor iedereen, haha! Pasta maken is echt mijn therapie! En zelf tagliatelle maken is met mijn gemotoriseerde pastamachine een fluitje van een cent.
Pluk je weleens zelf een kip, heb je een moestuin of maak je groenten in?
“Ik heb nog nooit een kip geplukt, maar ik vil wel jaarlijks een fazant die een jager me toespeelt. Ik ben dol op mijn giardiniera, gemengde zoetzure groente voor bij de aperitivo. En ik maak ieder jaar flessen vol gezeefde tomaten. Dat is echt lekkerder dan de passato uit de winkel. Mijn recept voor giardiniera staat in Mangiamo! Voor een moestuin heb ik dan helaas geen geduld. Ik kom niet verder dan wat verse kruiden uit eigen tuin.”
Als je iets anders kookt dan Italiaans, welke keuken is dat dan?
“Dan is het de mediterrane keuken – Frans, Spaans of Libanees – en natuurlijk ook Nederlands!”
Probeer Antoinettes recepten nu zelf met dit prijswinnende kookboek:
Mangiamo!
De heerlijkste streekgerechten en anders lekkers uit de Italiaanse Veneto
door: Antoinette Coops
256 blz.
€ 27,99
Nieuw Amsterdam, april 2018
ISBN 9789046823606
Comments