Napolitaanse mamma’s zijn blij: ze mogen de was buiten blijven ophangen

Wie het Italiaanse nieuws een beetje volgt, wist dat de afgelopen maanden een ramp stond te gebeuren in Napels. Nee, de pastabloem was niet op. Het pizzameel ook niet. Wat bleek: het stadsbestuur had besloten dat het gedaan moest zijn met de wapperende wasjes in de smalle steegjes.

Storm aan een waslijn

Gelukkig voor de Italiaanse mamma’s en nonna’s die dagelijks hun wasjes laten wapperen, zag ook de burgemeester van de stad (Gaetano Manfredi) in dat de wasjes horen bij Napels. Want ga je naar Napels, dan ga je natuurlijk 1) voor de pizza, 2) voor de rauwe, ongefilterde stad, maar 3) voor het contrast tussen rauw & ‘viezig’ en charmant & schoon.

Want tussen alle brommende Vespa’s en snelle Italianen op hun lawaaierige motoren met stinkende uitlaatgassen, zorgen die schone wasjes met hun bloemige geuren voor een fijn contrast in de stad.

Tradities in ere houden

En dus besloot Gaetano afgelopen maand dat het voorstel van de ambtenaren kolder was. Het stadsbestuur had al veel (en dan bedoelen we echt veel) commentaar over zich heen gehad na de bekendmaking van het nieuwe verbod, en dat leek met de dag erger te worden.

Maar wat was nu de achterliggende gedachte achter dit verbod? Het stadsbestuur wil van Napels een nettere stad maken. En daarom is het vanaf nu wel verboden om tapijten uit de ramen of vanaf balkons uit te kloppen en uit te slaan. Want zo’n laag stof over zo’n prachtstad, dat kan niet meer.

Eten doe je aan tafel

Naast dat de stad schoner moet worden, moet ze vooral minder mogelijkheden tot vervuiling krijgen. En dus besloot het bestuur van Napels dat toeristen, maar uiteraard ook de inwoners van de stad, ook niet meer mogen eten of drinken bovenop een monument.

Dan denk je wellicht: wie gaat er eten en drinken boven op een monument? Maar in een Italiaanse stad is al gauw bijna álles een monument. En dus moet je vanaf nu gewoon je espresso weer drinken aan de bar, je arancini weer eten aan een tafeltje en vooral bij het etablissement blijven waar je je versnaperingen koopt.

Wassen maar

Hoe het dan met die wasjes zit? Want ja, die Italiaanse mammies hebben uiteraard geen zin om een bon te pakken als ze hun zondagse slip aan de lijn hangen. De burgemeester vond dat schone wasjes aan de lijn horen bij zijn stad. Het is een traditie en Napolitaans erfgoed.

En dus besloot hij in al zijn wijsheid dat de moeders en oma’s gewoon hun wasjes mogen blijven ophangen. Want – met het idee dat een normaal mens alleen schone was aan de lijn hangt – vervuilen de mamma’s en de nonna’s de stad niet, maar maken ze haar juist een beetje schoner. Letterlijk en figuurlijk.

Italiaanse wasetiquette

Uiteraard zou Italië Italië niet zijn, als daar niet alsnog een aantal regeltjes bijkomen. Beeld je die waslijnen in Napels maar eens in. Van de ene kant van de straat naar de andere, en je wilt uiteraard niet met de onderbroeken van je overbuurman in de clinch komen. Daarom bestaat er al eeuwen de Italiaanse wasetiquette.

Want naast dat Italianen erg gesteld zijn op hun eigen plek en ruimte, zijn ze ook ontzettend preuts als het gaat om hun privacy. De benedenbuurman hoeft niet te zien welke onderbroeken de bovenbuurvrouw draagt en andersom.

Daarom wordt de Italiaanse was zorgvuldig opgehangen. Onderbroeken en andere ‘intieme kleding’ in het midden van alle lijnen. Daaromheen de grotere stukken en dan uiteindelijk vaak afsluiten met een groot laken (mocht je die in de was hebben) of iets anders dat de opgehangen kledingkast maskeert. Een kind kan de was doen.