Stef Smulders
Stef Smulders is een Nederlander die in 2008 met echtgenoot Nico en hond Saar naar Italië emigreerde om daar een B&B te beginnen. Hij verkocht zijn huis, liet familie en vrienden achter en deed een sprong in het onbekende. In 2014, bijna vijf jaar later, deed hij in het boek ‘Italiaanse Toestanden’ verslag van zijn belevenissen. Over de aankoop van een huis met een wispelturige makelaar, de verbouwing ervan met een eigenwijze aannemer, maar ook leuke en leerzame ontmoetingen met bijzondere Italianen. ‘Italiaanse Toestanden’ is inmiddels het hoogstgewaardeerde Italiëboek op bol.com en is in het Engels en het Spaans vertaald. In 2016 schreef hij het vervolg: Meer Italiaanse Toestanden en in 2017 verscheen deel 3, 'Nóg Meer Italiaanse Toestanden'. In 2019 zal zijn eerste bundel met zeer korte komische verhalen verschijnen, onder de titel ‘Bezoekuur en 100 Andere Zeer Korte Verhalen’.
Meer verhalen
-
Column: Italiaanse coronatoestanden
De Nederlandse nieuwsmedia wisten het bijna nog eerder dan wij. Toen een paar weken geleden de eerste corona-gevallen in Italië opdoken, hoorden we de plaatsnaam Piacenza wel, maar waar het epicentrum van de uitbraak Codogno precies lag? Geen idee. We keken op Google Maps en o jee, daar lag de besmettingshaard, op slechts 30 kilometer […] Meer
-
Column: italiani in Olanda
‘Guarda, quante oche! Kijk eens, wat een ganzen!’ zegt Roberto. Ganzen? Wat is daar bijzonder aan, denk ik in eerste instantie. Maar als ik dan om mij heen kijk zie ik dat er inderdaad wel veel in de weilanden van Noord-Holland rondlopen. Dat was me nooit opgevallen maar onze Italiaanse vrienden zien zoiets natuurlijk meteen. […] Meer
-
-
-
Column: naar de opera
Ach nee, de rode loper! Natuurlijk, we hadden het kunnen weten, maar ieder jaar vergeten we het weer. Voor de opening van het operaseizoen sluit men de Strada Nuova af, zet men het Fraschini-theater in de schijnwerpers, worden er twee in Napoleonkostuum gestoken wachters bij de ingang geposteerd en legt men een rode loper uit. […] Meer
-
Column: clandestino
Vanaf mijn balkon hoor ik de nasale zeurstem van Alberto. Ik kan hem niet verstaan, maar daar heb ik ook geen behoefte aan. Uit ervaring weet ik dat het nooit erg interessant is wat hij te vertellen heeft en bovendien valt hij steeds in herhaling. Arme Nicola. Hij moet dit gezanik dag in dag uit […] Meer
-
Column: Acquabona
Aan het eind van een van de straatjes in het pittoreske dorpje Marciana op Elba vinden we een pleintje met een boom, een bankje en een pomp. Een inwoonster is verwoed bezig de door haar meegebrachte plastic flessen met water te vullen. Op het bankje zit een oudere man te wachten met naast zich een […] Meer
Laad meer
Congratulations. You've reached the end of the internet.
