Maarten van Eerd
‘Ik zat in Nederland in de tuin bij een vriendin en ik vroeg mezelf, wat wil je nou eigenlijk?’ Het antwoord was even duidelijk als verrassend. ‘Ik wil eigenlijk mijn hele leven al in Italië wonen.’ Marlouk was 37 en genoot van haar vrije freelance leven, flexibel en eigenlijk niet meer gebonden aan een werkplek.
Inhoudsopgave
Impulsief
Impulsief was ze altijd al en er kwamen altijd leuke dingen en kansen op haar pad. Na een personeelsfeestje in Utrecht ging ze met collega’s mee naar Rotterdam, bleef er slapen en, ‘daarna heb ik er 6 maanden vertoefd’.
Nu zit ze dus in Treviso, vlakbij Venetië en Padua, in het appartement dat ze deelt met haar Italiaanse vriend Anas, terwijl ze tot 2020 16 jaar niet meer in Italië was geweest.
Watervrees aan het Gardameer
Haar hele jeugd ging Marlouk op vakantie naar Italië, met de hele familie naar het Lago di Garda of een van de andere meren in het noorden. ‘Terwijl ik watervrees had. Dus vulde ik onze opblaasboot met mijn emmertje, dompelde mijn haar erin en liet mijn natte haar trots aan mijn moeder zien.’
Ze maakten dagtripjes naar de cultuursteden én er was Francesco Totti. Ze was gek op Italië, maar verliefd op Francesco. ‘Bij het voetballen was ik voor Italië, omdat hij speelde.’
Hoe vaak ze een spreekbeurt heeft gehouden over il Belpaese weet ze niet meer, minstens 4 over vulkanen, het eten en natuurlijk de scheve toren van Pisa.
Ze heeft altijd geschreven. Het begon met een klachtenbrief aan Sinterklaas, over haar veel te strenge ouders, daarna kwamen de fantasieverhalen en gedichten. De keuze voor de school voor de journalistiek lag voor de hand en voor ze het wist had ze haar eerste baantje bij de lokale tv en radio te pakken.
De jaren erna werkte ze bij een fotopersbureau en maakte de opkomst van de social media van dichtbij mee. ‘Dat bureau heeft het dus niet overleefd, dat alle sterren alles zelf online gingen zetten.’ Om toch nog de uitnodigingen voor de leuke evenementen te krijgen begon ze haar eigen perswebsite, Dikke Titels.
Italië kwam alleen nog maar zijdelings in beeld, bijvoorbeeld toen ze betrokken raakte bij start van de Giro d’Italia in Apeldoorn in 2016.
16 jaar Nederland
Waarom ze niet meer naar Italië ging? ‘Het kwam er gewoon niet van. Ik was zo druk bezig.’ Misschien had de zorg voor haar zoontje er wel iets mee te maken. 15 was ze toen Jesse geboren werd.
‘Hij is jarig in augustus. Ik heb geen dag school gemist. Vier weken na de bevalling zat ik weer in de klas.’ Haar familie heeft haar geweldig gesteund en zijn vader woont ook in de buurt. Voor Marlouk lijkt het allemaal de gewoonste zaak ter wereld.
‘Natuurlijk ben ik wel ontzettend op hem gefocust geweest. Ik wilde mijn opleiding afmaken en aan het werk, om hem een goede toekomst te kunnen geven.’
Die vakanties in Italië kwamen er dus niet meer van. Via een marketingbureau kwam ze terecht bij haar laatste werkgever, waar ze haar journalistieke schrijven combineerde met de commerciële mogelijkheden van de social media.
Dat ze ook als zzp’er actief was en dat haar website ook een online magazine en blog werd, met een Instagram-account, spreekt vanzelf. Marlouk is immers een echte millenial.
Die laatste vaste werkkring was een warm bad, ‘een soort familie’. De directeur was een bron van inspiratie. De klap was groot toen hij in 2020 onverwacht aan kanker overleed. Zijn vrouw Mariangela en Marlouk waren intussen goede vriendinnen geworden en toevallig is zij ook half Italiaans. Ondanks de coronabeperkingen trokken de twee die zomer naar Italië, naar de tante van Mariangela.
‘Marianne, die tante, is een geweldige, sterke, onafhankelijke vrouw. Ze komt uit Napels maar woont nu in Padua.’ Marlouk gebaart enthousiast met haar handen, om het volgende punt te onderstrepen.
‘Ik vond het gewoon in één keer weer helemaal leuk in Italië.’
Die winter waren de vriendinnen terug bij tante Marianne en dezelfde zomer gingen ze naar Sicilië.
Liefde en amore
En toen kwam die middag in de tuin. Marlouk wist dat ze in Italië wilde wonen, maar hoe?
‘Dus belde ik met Marianne, die tante, en die bleek 2 maanden weg te gaan. Ze zocht nog iemand om op haar katten te passen. Of ik dat niet wilde doen?’ Die zomer zat ze in Italië en het voelde als thuiskomen. Jammer alleen dat ze niemand kende in Padua. Haar oplossing was een profiel op een datingapp.
Eén week later zat ze met Anas op het strand in Jesolo, de badplaats bij de baai van Venetië. Ze lacht zelfbewust als ze beschrijft hoe romantisch het was. Die maanden vlogen voorbij. ‘Op het einde kreeg ik toch een beetje heimwee.’
Maar na 2 weken in Nederland vroeg ze zich af, wáár ze nu eigenlijk heimwee naar had gehad. Ze boekte een B&B in Venetië en met een weekendkoffertje stapte ze op het vliegtuig. Ze zou immers maar 5 dagen blijven. Natuurlijk kwam Anas meteen naar haar toe.
De avond voor ze terug zou vliegen, belde ze Marianne.
‘Ik wil helemaal niet terug naar Nederland.’ Het floepte eruit.
‘Dan boek je toch gewoon je ticket om en kom je hierheen. We regelen wel wat.’ Haar kordate Italiaanse ’tante’ had het antwoord. Een maand later had Marlouk een appartement in Montagnana en een nieuw leven. Ze maakte vriendinnen en haar zoon woonde een halfjaar bij haar. ‘Hij is kok en kon hier zo aan het werk.’
Anas bleef net zo onweerstaanbaar en romantisch. ‘Maar ik wilde niets overhaasten.’
Het duurde nog een jaar voor ze bij hem introk, weer een verhuizing dit keer naar Treviso en dat is nog niet het eindpunt. ‘Anas gaat het bedrijf van zijn vader overnemen en dat is in Nizza Monferato. We zijn nu een huis aan het zoeken.’
Het leven in Italië
‘Ik ben in Noord-Italië omdat: ik hier mensen ken, een netwerk heb en omdat Anas hier is,’ Ze pauzeert even, steekt een sigaret op en kijkt de keuken rond. ‘Maar eigenlijk voel ik me in het zuiden nog beter, vooral op Sicilië.
De mensen zijn er meer open-minded, de mentaliteit is er anders, zo gastvrij en ze kunnen zo heerlijk uitgebreid eten. Ik kan ze trouwens ook makkelijker verstaan. Het lijkt allemaal iets langzamer te gaan en de melodie van de taal is anders.’
Ze is kritischer over de mensen uit de Veneto. Heeft er toch meer afstand gevoeld. Vooral de oudere generaties zijn niet gek op mensen uit het zuiden of op immigranten, rekenen mensen af op hun uiterlijk. ‘Gelukkig hebben de jongeren dat al veel minder.’
Zelf heeft ze daar nooit last van gehad. Een van de leuke dingen aan Italië is de aandacht voor blondines. Over gebrek aan aandacht heeft ze nooit te klagen gehad.
Het heerlijke eten is natuurlijk een gigantische plus en er zijn zoveel mooie dingen te zien en te fotograferen. Maar het is vooral de levensstijl waar ze nú van geniet.
‘Daar heb ik me in het begin juist tegen verzet. Dan had ik ’s ochtends alles gedaan en wilde ik nog even boodschappen halen. Dat de winkels dan dicht waren tot 16 uur, razend werd ik ervan.’
Nu is het omgekeerd. Het ritme past bij haar. ze maakt zich gewoon niet meer zo druk. ‘Italianen genieten ook veel meer. Wij gaan in het weekend altijd iets doen: naar het strand, uit eten, naar de markt, we zijn altijd op pad.’ Dat ze in de buurt van de mooiste influencer hotspots woont is natuurlijk ook helemaal niet gek.
En Nederland dan?
‘Eigenlijk wil ik helemaal niet kiezen. Ik voel me vooral Europeaan.’ Marlouk is ook nog veel in Nederland, daar zitten toch de meeste van haar klanten. Haar Italiaans is niet zo vloeiend dat ze Italiaanse klanten kan werven. Die betalen trouwens ook een stuk minder.
‘Ik ben eigenlijk best een verwende millenial. Ik heb een Nederlands inkomen in Italië, dat is een luxe.’ Het zijn ook de dingen die ze het moeilijkst vindt in Italië. Ze heeft geen rijbewijs. In Nederland was dat nooit een probleem, ‘maar het OV hier is echt wel veel minder, komt te laat of zelfs helemaal niet en zeker niet na 11 uur ’s avonds’.
De technologie is ook zo’n dingetje. Zeker in haar werk in de marketing en in de commerciële social media heeft ze het gevoel dat ze in Italië 15 jaar terug gaat in de tijd. ‘En als ik iets bestel wil ik het eigenlijk gewoon binnen 30 minuten hier hebben.’ Ze kijkt even heel schuldbewust. ‘Dat gaat in Italië dus niet gebeuren.’
Ze schuift de definitieve beslissingen nog een beetje voor zich uit. ‘Het leven is zo’n achtbaan en ik hou van Italië maar ik heb nu toch een beetje the best of both worlds.’ Ze vindt het niet makkelijk om nu knopen door te hakken.
Marlouk en Anas willen best kinderen. Marlouk denkt nog over het hoe. ‘Ik wil toch ook dat ze dat Nederlandse meekrijgen. Fifty-fifty zou ideaal zijn maar Anas wil niet in Nederland wonen en als hij dat bedrijf overneemt is hij hier helemaal gebonden. We zien wel. Wie weet wat er gebeurt?’
3 tips van Marlouk om jouw emigratie naar Italië tot een succes te maken
- Italianen hebben een ander besef van tijd. Verzet je er niet tegen.
- Als je een droom hebt, volg hem dan. Je kunt altijd nog terug.
- Word niet verliefd op een Italiaan(se) voor je het weet, woon je hier.
Marlouk Rodijk beheert de website www.dikketitels.com, een combinatie van een lifestyleblog en haar diensten als contentspecialist. Op instagram is zij actief als @marlOuk en @dikketitels.
Comments