in , ,

Column: Capodanno, oud en nieuw in Italië

oud en nieuw in italie
Capodanno, oud en nieuw in Italië (foto: Pixabay)

Capodanno is eigenlijk de benaming voor Nieuwjaarsdag, maar wordt onder mijn vrienden gebruikt als naam voor het oud en nieuw-feest. Da capo betekent ‘opnieuw’, di (d’) is ‘van’ en anno is ‘jaar’. Kortom, het jaar begint opnieuw!

In het teken van rituelen

Tijdens dit feest zijn er heel wat rituelen die geluk moeten brengen. Zo hoor je rood ondergoed te dragen dat je cadeau gekregen hebt. Dat setje van vorig jaar kun je in de kast laten liggen, want dat helpt niet. En zo zou linzen eten (zonder je handen te gebruiken?) geld op moeten leveren.

Rood ondergoed voor oud en nieuw in Italië
Rood ondergoed voor oud en nieuw in Italië (bron: giemmegroupsrl.com)

Ik zou als ik Italië was toch wat meer banen creëren in plaats van massaal linzen kopen, maar goed. Dit jaar kreeg ik van mijn nieuwe buurvrouw een granaatappel, ook deze vrucht schijnt geluk te brengen… En zo hoorde ik nog veel meer verhalen. Misschien heb jij zelf ook wel een paar van die bijgelovige rituelen.

linzen eten met oud en nieuw in italie
Linzen eten met oud en nieuw in Italië (foto: Wikimedia)

Alweer eten…

Oudejaarsavond was voor mij voorheen een avond die vooral in het teken stond van muziek, bubbels, oliebollen en vuurwerk. Sinds ik in Italië oud en nieuw vier staat de avond, hoe kan het ook anders, in het teken van eten.

Rond een uur of acht begonnen we met wat antipasti en prosecco om de avond in te luiden. Daarna volgde lasagne. Iedereen zat toen eigenlijk al behoorlijk vol, dus van het vlees en de aardappels werd weinig gegeten. Het was ondertussen ook al kwart voor 12!

Prosecco hoort erbij met Capodanno (foto: PxHere)

Auguri

Om 12 uur openden we nog wat champagne en wisselden we de auguri uit. Eigenlijk ook wel lekker makkelijk dat ze overal auguri zeggen, of je nou jarig bent, het kerst is of oud en nieuw. Auguri kan altijd!

Auguri di Buon Anno! Gefeliciteerd met een nieuw jaar!

Niemand had aan vuurwerk gedacht en ook het hele bergdorp bleek er geen behoefte aan te hebben. Dit jaar heb ik geen vuurpijl gezien. De honden vonden dat niet zo erg en bleven lekker rustig.

Nieuwjaarslunch

Omdat het toetje op ons stond te wachten gingen we weer naar binnen. Daar hebben we nog wat gezelschapspellen gedaan. Om 2 uur bedachten we dat we de linzen nog niet gegeten hadden, dus toch nog maar twee lepels naar binnen gepropt. Want wie wil er geen miljoen winnen in 2015?

Na La Befana is het eindelijk voorbij…

Om daarna met een volle buik naar bed te gaan. Ik kon er amper van slapen en dan te bedenken dat me de volgende dag om twaalf uur weer een nieuwjaarslunch te wachten stond… Na La Befana op 6 januari is dit vreetfestijn eindelijk voorbij… Ik kan niet wachten!

Tanti auguri per un felice anno nuovo!

Written by Femke van Twuijver

In 2010 maakte ik met een vriendin een rondreis door Italië. Aangezien we studeerden en niet veel te besteden hadden verbleven we in hostels, zo ook in Rimini. De kamer deelden we daar met twee Italianen die geen woord Engels spraken, wat de pret niet mocht drukken. ’s Avonds zouden ze uitgaan met vrienden en ze vroegen of we mee gingen. Een van die vrienden deed wel heel erg zijn best, superleuk maar ook spannend, het blijft tenslotte een Italiaan. We wisselden enkel e-mailadressen uit. Terug in Nederland besloot ik contact te zoeken. Uiteindelijk is hij op vakantie naar Nederland gekomen en daar bleek dat onze gevoelens toch heel sterk waren. Een jaar lang heen en weer reizen volgde tot ik de mogelijkheid vond om mijn studie online af te maken. Op dat moment besloot ik bij hem in Piëmont te gaan wonen. Inmiddels woon ik hier drie jaar. Eind september 2014 zijn we getrouwd. Op beide vlakken dus geen liefde op het eerste gezicht, maar ik zou voor geen goud terug willen naar Nederland, zo veel hou ik nu van mijn man en het land.

Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is mijn top 10 aan Italiaanse muzikale klassiekers

Column: mijn top 10 aan Italiaanse muzikale klassiekers

I’Licchio - Montespertoli

Column: dat kleine winkeltje