Vanaf 22 oktober is op Netflix de nieuwe misdaadserie Il Mostro di Firenze te zien. De reeks komt van niemand minder dan Stefano Sollima. de regisseur die we kennen van onder andere Romanzo Criminale, Gomorra, Suburra en Zerozerozero. Wie die titels kent, weet dat Sollima Italië als geen ander weet te vangen: rauw, echt en onverbloemd. Maar deze keer gaat hij nog een stap verder.
Het monster van Florence
De serie is gebaseerd op waargebeurde feiten die het Italië van de jaren 70 en 80 diep hebben geschokt. Rond Florence, waar normaal gesproken liefde en schoonheid centraal staan, sloeg een onbekende moordenaar toe. Jonge koppels die hun toevlucht zochten in een auto of caravan, werden van dichtbij neergeschoten. Altijd met hetzelfde wapen, een .22 kaliber Beretta.
De pers doopte hem Il Mostro di Firenze, het Monster van Florence. Wat volgde was geen gewoon politieonderzoek, maar een nationale obsessie die bijna 2 decennia duurde.
Geen simpele whodunit
Wie denkt dat Il Mostro di Firenze de zoveelste ‘jacht op de moordenaar’-serie is, komt bedrogen uit. Sollima en zijn team wilden geen afgerond verhaal met een keurig einde. Ze baseerden zich op de echte dossiers (letterlijk kilometers aan papier) en tonen de gebeurtenissen zoals ze waren: verwarrend, pijnlijk en vol tegenstrijdigheden.
‘Alles moest getoond worden,’ zegt Sollima bij navraag. ‘We wilden de paniek voelbaar maken die destijds heel Italië in zijn greep hield. Dit is geen serie voor wie vermaak zoekt, maar een reconstructie van een open wond die nooit echt is geheeld.’
De duistere kant van la dolce vita
Wat Il Mostro di Firenze extra intrigerend maakt, is dat de serie meer toont dan alleen de misdaden. Het is ook een portret van Italië in een tijd van verandering: een land waar vrouwen vaak gevangen zaten in gewelddadige huwelijken en sociale ongelijkheid nog diep verankerd was.
Sollima laat die wereld zien zonder filter. In elk van de 4 afleveringen duiken we dieper in de schaduwzijde van een samenleving die er van buiten perfect uitzag, maar van binnen barstte van de frustratie, hypocrisie en onderdrukte woede.
Schrijnend echt
Niets in de serie is verzonnen. Elk detail komt uit de politierapporten en getuigenverklaringen. Daardoor voelt Il Mostro di Firenze soms meer als een documentaire dan als fictie. Zelfs in een ogenschijnlijk kleine scène, waarin een slachtoffer net de beroemde sterfmonoloog van Rutger Hauer uit Blade Runner citeert, blijkt alles betekenis te hebben.
De dader is nooit gepakt. En misschien – waarschijnlijk – leeft hij al lang niet meer. Maar volgens Sollima gaat het daar niet om. Il Mostro di Firenze is geen poging om de waarheid te vinden, het is een poging om te begrijpen. Om te laten zien wat er gebeurt met een samenleving als angst, wantrouwen en sensatie de overhand krijgen.
Il Mostro di Firenze is opnieuw een beklemmende, prachtig gemaakte serie die laat zien dat zelfs in het land van zon, wijn en kunst, de duisternis soms vlak onder het oppervlak schuilt.
Il Mostro di Firenze is vanaf 22 oktober te zien op Netflix.
Bron: ad.nl
Comments