in , , ,

Santa Lucia, regionaal sinterklaasfeest in Italië

Santa Lucia kun je vergelijken met het Nederlandse sinterkaasfeest
Santa Lucia kun je vergelijken met het Nederlandse sinterkaasfeest (beeld: YouTube)

Naast kerst kennen ze, in sommige delen van Italië, nog een belangrijk feest in de maand december. Santa Lucia. Santa Lucia wordt op 13 december gevierd als kinderfeest en heeft wel iets weg van onze sinterklaasviering.

Italiaanse kinderen schrijven ieder jaar een brief aan Santa Lucia waarin ze verklaren het afgelopen jaar braaf te zijn geweest en in ruil daarvoor vragen ze cadeautjes aan Santa Lucia.

Op de avond van 12 december wordt er een bord eten achtergelaten voor Santa Lucia en wat wortels voor de ezel die de kar trekt. De kinderen moeten vervolgens vroeg naar bed en niet wakker blijven om te spieken wanneer Santa Lucia in huis komt want anders strooit ze, volgens de verhalen die ouders aan hun kinderen vertellen, as in de ogen van de kinderen.

De volgende dag worden de kinderen, als ze tenminste lief zijn geweest, beloond met snoep, lekkernijen en cadeautjes.

Regionaal feest

Santa Lucia wordt niet in heel Italië gevierd. Op Sicilië, waar Santa Lucia vandaan komt, is het een heel belangrijk feest en daarbuiten zijn er slechts een handjevol regio’s aan te wijzen waar Santa Lucia uitgebreid gevierd wordt. Zoals bijvoorbeeld in Lombardije en in Veneto

In de regio’s waar Santa Lucia gevierd wordt, zie je dat er ten tijde van deze feestdag speciale markten in steden georganiseerd worden met kramen die vooral zoetigheid en kinderspeelgoed aanbieden. Ook de Italiaanse mamma’s duiken tijdens Santa Lucia de keuken in om allerlei lekkernijen te bereiden. Erg geliefd zijn simpele boterkoekjes met poedersuiker.

Geschiedenis van Santa Lucia

Hoewel de viering van Santa Lucia wat gelijknissen vertoont met onze Sinterklaas (cadeautjes voor kinderen die braaf zijn geweest, het aanbieden van eten aan het paard danwel de ezel), is de achtergrond van Santa Lucia heel anders.

Deze Lucia is geboren in Syracuse op het eiland Sicilië, ergens tegen het einde van de derde eeuw na Christus. Samen met haar moeder was zij in het geheim christen, iets wat in die tijd verboden was en waar mensen voor vervolgd werden (de zogeheten christenvervolging van Diocletianus).

Processie ter ere van Santa Lucia in Syracuse

Toen haar moeder ernstig ziek werd, bad Lucia voor de genezing van haar. Haar gebeden werden verhoord en haar moeder was van het een op het andere moment op miraculeuze wijze genezen. Als dank hiervoor besloot Lucia, die door haar ouders beloofd was aan een man uit een belangrijke familie, dat ze niet ging trouwen maar dat ze zich wilde richten op het helpen van de armen.

De verloofde was het daar uiteraard niet eens en liet haar uit wraak vervolgen voor het feit dat ze christen was. Lucia stierf op 13 december in het jaar 304 na Christus, na martelingen om haar van haar geloof te brengen. Een zogeheten martelaarsdood.

De heilige van het zicht

Santa Lucia is de heilige geworden van het zicht en hoewel er verschillende overleveringen zijn over de reden hiervoor, wordt aangenomen dat dit enkel met haar naam te maken heeft: Lucia komt van lux wat vertaald vanuit het Latijn ‘licht’ betekent.

Een meer macabere overlevering vertelt dat de ogen van Santa Lucia werden uitgestoken tijdens de martelingen. Hier zijn echter echter geen concrete aanwijzingen voor. In op sommige plekken in Scandinavië en in de VS wordt het Luciafeest met het ontsteken van fakkels en kaarsen gevierd.

Een feest dat wel in heel Italië wordt gevierd en ook wat op ons sinterklaasfeest lijkt is La Befana dat gevierd wordt op Driekoningen, 6 januari.

Written by Morena van den Wittenboer

In april 2012, letterlijk binnen luttele dagen na mijn afstuderen, heb ik mijn hele hebben en houden in mijn auto geladen en ben ik vertrokken naar de stad van Romeo en Julia. Dat ik zou vertrekken naar Italië stond al zeker zes jaar vast en ik was dan ook dolgelukkig dat het moment nu eindelijk daar was. Mijn moeder is Italiaanse, dus ik heb al van kleins af aan een sterke band met Italië. Er is gewoon iets magisch aan de manier van leven in Italië waarin thema’s als eten, familie en het buitenleven centraal staan. Natuurlijk is het niet allemaal rozengeur en maneschijn en zodra de roze wolk is verdwenen komen er ook minder leuke aspecten tevoorschijn. Maar na een jaar slaat de balans echter nog steeds door in het voordeel van La Bella Italia en kan ik met zekerheid zeggen dat ik nog geen plannen heb om terug te keren naar Nederland.

Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Emigreren naar Italië

Emigreren naar Italië in 15 stappen

Ticino: de meest Italiaanse regio van Zwitserland