Column: de ezels van Cesano

Eind september had ik het geluk te mogen logeren bij mijn goede Italiaanse vriendin Maria in Bracciano (aan het Braccianomeer, even ten noorden van Rome). Zij woont al ruim 8 jaar in dit schattige stadje, in een prachtige omgeving. Gastvrij als Italianen zijn, werden we tijdens mijn bezoek uitgenodigd voor de lunch bij een goede familievriend in Cesano.


Geblindeerde villa op een heuvel

Deze vriend woont in een mooie villa op een heuvel in het stadje Cesano, tussen Bracciano en Rome gelegen. Het was een heerlijke zonnige, warme dag met een strakblauwe lucht. Wat voor eind september in de regio Lazio toch wel regelmatig voorkomt en waar wij als Nederlanders eigenlijk alleen maar jaloers op kunnen zijn.

Enfin, op de bewuste middag stonden wij voor het hek van de villa en belden aan. Het grote hek zwaaide voor ons open. Italianen zijn van nature nogal wantrouwig en schermen hun huizen dan ook graag af met allerlei tralies, alarmsystemen, geblindeerde deuren met tien sloten, enzovoorts. Een mooie villa en een prachtige tuin met vele olijf- en fruitbomen werden zichtbaar.

Italiaanse gastvrijheid

Er volgde een hartelijke ontvangst door onze gastheer Paolino, een van oorsprong rasechte Siciliaan van middelbare leeftijd, trots op zijn afkomst. Ik kreeg een geurend takje van een citroenboom aangeboden met de woorden: ‘Benvenuta bella signora olandese‘ (‘Welkom mooie Nederlandse mevrouw’). Altijd vol charme, die Italianen. Ongeacht hun leeftijd weten ze het vrouwelijk ego weer even te strelen.

Italiaanse keuken

De tafel was gedekt op de zonnige veranda met uitzicht op de tuin en de heuvels van Cesano, waar wij van dromen in ons vlakke landje. Paolino stond erop mij rond te leiden in zijn villa en ik bewonderde de grote woonkamer met open haard en de vele, prachtige schilderijen aan de muur van onder anderen Picasso. Op het vuur in de keuken stond een heerlijk geurend, Italiaans sausje te pruttelen in de pan. Op het menu staan pasta met salsa di pomodoro alle acciughe (tomatensaus met anjovis), een frisse salade en natuurlijk olijven uit eigen boomgaard.

Het uitzicht op Cesano

Voordat we aan tafel gaan, wil Paolino me nog graag het uitzicht laten zien op het oude stadje Cesano, vanaf de andere kant van de villa. We lopen naar een lege weide en ik zie het stadje liggen, alsof iemand het zo tegen de heuvels aangegooid heeft. Vervolgens begint Paolino over zijn ezels en ik dacht dat hij een grapje maakte. Hij begon te klakken met zijn tong en te fluiten en ja hoor, achter een heuvel worden twee paar ezelsoren zichtbaar.

De asini (ezels)

Een heel grappig gezicht. De ezelsoren worden ezelskoppen en hun lijven volgen snel. Vrolijk komen ze op het geluid van hun baasje af en komen vlak voor ons bij het prikkeldraad staan om ons te begroeten. Op dat moment was het tafereel voor mij compleet en altijd gewapend met een camera als ik in Italië ben, schoot ik een prachtig plaatje dat bijna gefotoshopt lijkt. Op de achtergrond de heuvel met tegen een strakblauwe, Italiaanse lucht het oude stadje Cesano. Op de voorgrond twee onvervalste, Italiaanse asini (ezels) die met een dromerige blik recht in mijn camera kijken. Dit moment, samen met een heerlijke lunch in uitstekend gezelschap, maakten dat mijn dag niet meer stuk kon.