Column: Droomhuis gezocht in Italië

Verhuizen naar Italië. Mijn hele leven speel ik al met die gedachte. Maar door allerlei oorzaken die met werk en relaties te maken hebben, komt het er maar niet van mijn droomhuis in Italië uit te zoeken en er te gaan wonen.

En dan word je 60 en voor je het weet alweer 63. En dan begint het besef door te dringen dat het nu of nooit is.

Nog steeds zijn er belemmeringen die mij weerhouden van een definitieve verhuizing. Maar in april van dit jaar dacht ik opeens: daar moet toch een mouw aan te passen zijn?

Mijn moedertje

De belangrijkste reden die mij tegenhoudt is mijn moedertje. 90 jaar en nog zelfstandig wonend.

Opeens had ik de oplossing. Mijn zus woont in Frankrijk en ik wil een huis in Italië kopen. Als ik m’n huis in Nederland nu eens verkocht en een huis in Italië kocht? Dan zouden mijn zus en ik om de beurt bij mijn moeder kunnen gaan wonen. Als ik bij mijn moeder ben, kan mijn zus in Frankrijk blijven en als zij bij mijn moeder is, kan ik weer naar Italië. Mijn zus vond het gelukkig ook een goed plan.

Het stappenplan

Ik begon meteen met stap 1: ik zette mijn huis te koop. De markt trekt aan, ik hoop dat het geen jaren te koop hoeft te staan.

Stap 2: een huis in Italië zoeken.

Hoe pak je dat aan? Op de internetsites van makelaars raakte ik al gauw het spoor bijster. In projecten voor buitenlanders die een huisje in Italië willen kopen, ben ik niet geïnteresseerd. Ik wil niet tussen de Duitsers of Britten zitten, ik wil tussen de Italianen wonen!

Een andere complicatie is dat ik niet graag vlieg. Het huisje moet dus in het noorden liggen, met de auto in een uurtje of 13 bereikbaar zijn.

Droomhuis gezocht

Op een avond zat ik naar het programma Droomhuis Gezocht te kijken en ik dacht: Ik geef me op, je weet maar nooit, ze vinden vaak heel betaalbare huizen. Ik probeer het gewoon.

Al na een week werd ik opgebeld: er werden proefopnames gemaakt en men was enthousiast. Alleen: we moesten met z’n tweeën zijn: ik dacht meteen aan mijn zus. Op 26 juli vertrokken we met een televisieploeg van Omroep Max naar de regio Piëmont, waar de redactie 3 huizen voor mij had geselecteerd.

Tot de uitzending (voorjaar 2016) mag ik er weinig over vertellen, maar een van de huizen was inderdaad een droomhuis. Inmiddels ben ik alweer terug geweest en ik ben nog steeds enthousiast. Ik hoop maar dat het voorlopig te koop blijft staan, want ik heb ook twijfels. Het ligt namelijk in een vrij geïsoleerd dorpje.

Mijn vrienden op Monte Isola in het Iseomeer hadden ook een huis voor me gevonden. Dus ook dat huis heb ik inmiddels bekeken. Maar het was duur en niet echt leuk. De huizen in de omgeving van Iseo zijn veel duurder dan die in Piëmont. Alleen: hier heb ik vrienden en in Piëmont niet. Wat weegt zwaarder?

Ligurië

Vorige maand ging ik wéér naar Italië, ook om nog een andere regio te bekijken: het achterland van Ligurië. Daar zijn de huizen namelijk ook heel betaalbaar.

Ik reed door plaatsen als Apricale, Baiardo, Pigna, Triora, Molini di Triora, Castelvittorio, Montealto, Ceriana en Taggia. Er wonen overal veel Duitsers en Scandinaviërs, maar ik vind de plaatsen erg geïsoleerd liggen.

We kregen zelfs nog een eenzame Duitser achter ons aan die in Baiardo woonde en die ons bijna smeekte een espresso bij hem thuis te komen drinken. Een prachtige regio, maar niet om er te wonen.

Ferrara

Er is nog één potentiële plek voor mijn Italiaanse droomhuis die in mijn hoofd rondzingt: Ferrara.

De stad waar ik tientallen keren ben geweest omdat ik hier het onderzoek voor mijn scriptie deed. Ferrara, de roze stad, de cultuurstad. Een dure stad ook, een beetje sjiek. Ik denk dat het boven mijn financiële mogelijkheden gaat.

Op de terugweg van de vakantie liep ik in Duitsland een Raststätte binnen. Daar zag ik opeens een oud-collega zitten. Hoe is het mogelijk! We begroetten elkaar en hij stelde me z’n vrouw voor. Hij vertelde dat ze net van haar zuster vandaan kwamen. Die had namelijk net, samen met haar man, een huis in Ferrara gekocht.

Toen ik later weer naar de auto terugliep zei mijn reisgenote: ‘Ien, dit is een vingerwijzing. Je moet ook nog in Ferrara gaan kijken. En nu ga ik dus deze maand nog een paar dagen naar Ferrara. Je weet maar nooit…’

Update december 2015

De uitzending van Droomhuis Gezocht is op 14 maart 2016. Ik ben nu druk bezig met het afsluiten van de periode Bussum (mijn huis is verkocht!) en ik ben in overleg met de makelaar in Italië over mijn droomhuis in Piëmont.

Update maart 2016

Gisteravond, 14 maart 2016, was de uitzending van Droomhuis Gezocht waarin Ineke voor haar eigen droomhuis in Italië (in de regio Piëmont) koos. Het werd het eerste huis dat Sybrand Niessen de zussen liet zien. Een huis van 100 jaar oud dat vanbinnen stijlvol is opgeknapt en met een ruime keuken.

Het ligt in het dorpje Mombarcaro in de provincie Cuneo. Voor de mensen die zich op Twitter afvroegen of Ineke het huis ook daadwerkelijk gaat kopen: ja hoor, op 11 april is de overdracht.

📺Uitzending gemist? Hier kun je de aflevering van Droomhuis Gezocht terugkijken.