in ,

Column: Italiaanse les in Amsterdam

Italiaanse les in Amsterdam

‘Booooooh, Viviana!! Next time you come in Italy, you speak Italian, eh!’ Ik studeer nu 2 jaar Italiaans. Buiten dat ik Italiaans natuurlijk de mooiste taal op de planeet vind, werd het ook wel eens tijd na die eindeloze serie tripjes naar Italië. Zo vonden ook mijn Italiaanse vrienden. Ik ging dus op zoek naar Italiaanse les.

Afgeleid

Ik begon met groepsles, bij een klein schooltje in het centrum van Amsterdam. Goede lessen, maar na de eerste ‘espressocursus’, besloot ik ermee te stoppen. Ik kan mij niet goed concentreren in groepsverband. Ik hoor een vogel fluiten en ik ben direct compleet afgeleid.

Donna

Via een vriend van mij uit Rome kwam ik in contact met een Italiaanse donna uit Rome, getrouwd met een Nederlandse man en wonend in Amsterdam.  We hadden wat telefonisch contact en spraken af dat ik een-op-een les zou nemen. Ik was zo blij haar flexibiliteit. We kwamen een goede prijs overeen en ze kwam bij mij thuis lesgeven, beter kon haast niet!

Koffie en Duolingo

Momenteel heeft ze haar eigen kantoor. Er is een cursist bij gekomen, wat hartstikke goed gaat (ik ben niet meer door elke vogel afgeleid en er is altijd een pot verse koffie).

Ik ben steeds blij als ik weer les heb. Ik maak zelfs braaf mijn huiswerk en train Italiaanse woorden met de app Duolingo. Fantastische app trouwens, even tussendoor. Het eerste wat ik leerde was ‘Io sono una scimmia.’ dat betekent: Ik ben een aap. Altijd handig om te weten!

Minder toerist met Italiaanse les

Een nieuwe taal leren is interessant. Je leert niet alleen de taal, maar ook over het land, de cultuur, de mensen, de gewoontes. Sinds ik Italiaans leer, voel ik mij minder toerist als ik in Italië ben.

Ik weet nog dat ik na de eerste paar lessen een paar dagen naar Rome ging en ik te pas en te onpas Italiaans begon te praten. Zelfs als ik niet begreep waar iemand het over had, antwoordde ik met ‘Ah ceeeeerto! Sì, sì, è vero! Io sono una scimmia! Niet altijd een goed idee, maar wel erg leuk!

In mijn volgende column gaan we terug naar Lecce!

Written by Renee

Ik kwam voor het eerst in aanraking met Italië toen ik dertien jaar was en mijn familie de eindeloze vakanties in Frankrijk inruilde voor een camping in Italië. In Sarteano om precies te zijn. Na twee weken in Italië was het tijd om naar huis te gaan en dat viel mij zwaarder dan verwacht. Huilend in de auto en getroost door mijn vader, reden wij terug naar Nederland. Sindsdien reis ik zo’n drie keer per jaar naar Italië, soms voor vijf dagen en dan weer voor vier weken. Mijn hart ligt in Rome, maar daar blijft het niet bij. In 2015 ben ik voor het eerst naar Lecce, Salento geweest en binnen drie maanden was ik daar weer terug. Een prachtig gebied in Italië, een nog niet ontdekt paradijs. De volgende trip staat alweer op de planning. Wederom Salento, en daarna roadtrippen van noord naar zuid, want ik wil alles weten en beleven, tot ik besluit echt te emigreren.

Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

duurste pizza ter wereld

De Duurste Pizza ter Wereld

Het Italiaanse Bakboek

Het Italiaanse bakboek van Sarena Solari