Het strand van Rome

Wie midden in Rome de weg het strand vraagt, slaat geen blunder. De Italiaanse hoofdstad is namelijk maar liefst 18 kilometer zandstrand rijk. Dat ligt dan wel 30 kilometer van Piazza Navona verwijderd, maar het maakt deel uit van de gemeente Rome. (Anders dan het strand van Zandvoort dat tegenwoordig onder buitenlandse toeristen wordt aangeprezen als Amsterdam Beach.)

Het is de kustlijn van Ostia, de voormalige haven van Rome, die nu met ongeveer 200.000 inwoners Municipio XIII vormt, de 13de wijk van de stad. En omdat die binnen de gemeente ligt, kom je er voor maar anderhalve euro, de prijs van een Romeins OV-kaartje.

Het strand van Rome ligt bij Ostia:

Pendelaars en gezinnen

Het sjofele treintje dat er vanaf het Stazione Ostiense een halfuur over doet, zit doordeweeks vol met pendelaars en op mooie dagen in het weekend met gezinnen en jongelui in bermuda’s, slippers, zonnehoeden en spannende topjes.

De laatste vier haltes – Lido di Ostia Centro, Stella Polare, Castel Fusano en Cristoforo Colombo – geven toegang tot de Romeinse stranden, terwijl cultureel geïnteresseerden iets eerder kunnen uitstappen bij de ruïnes van Ostia Antica, de haven van het oude Rome.

Modern Ostia

Het moderne Ostia is nu niet direct mooi te noemen. Afgezien van een klein uit het begin van de vorige eeuw stammend centrum en wat Jugendstil-hotels bestaat het vooral uit revolutiehoogbouw zoals die in de naoorlogse jaren in alle Romeinse buitenwijken uit de grond werd gestampt.

Tot voor kort was Ostia bovendien het domein van twee uiterst gewelddadige misdaadclans, de Fasciani’s en de Spada’s, die hier een waar terreurbewind uitoefenden en druk in de weer waren om hun activiteiten uit te breiden naar het centrum van Rome. Dat leverde voldoende materiaal voor de bestseller Suburra en de gelijknamige Netflix-serie.

In de afgelopen maanden is daar wel verandering in gekomen. De Spada’s, van wie een er zich onsterfelijk maakte door een RAI-journalist voor de lopende camera (!) met een kopstoot de neus te breken zijn afgelopen week tot zware gevangenisstraffen veroordeeld wegens afpersing, geweldpleging, woeker, diefstal, moord en nog zo wat. De Fasciani’s waren hen eerder dit jaar al voorgegaan.

Op naar het strand

De hordes die het strand opzoeken zal die kwalijke faam een zorg zijn. Zij hebben er ook geen last van. Alhoewel, bij aankomst maakt de badplaats een wat bevreemdende indruk. Nergens staat de weg naar het strand aangegeven, straten en pleinen maken een uitermate onverzorgde indruk en er is geen Tourist Information te bekennen.

Vermoedelijk omdat de menigte voor zeker 90% uit Romeinen bestaat en de schaarse uitheemse bezoekers maar mee sjokken met de rest. Op hun bestemming aangekomen wacht hun een verdere verrassing. De zee is amper te zien, verscholen achter de muurtjes van een lange reeks – in totaal 27 – van stabilmenti balneari (strandtenten) die hier vrijwel het hele strand hebben gepacht.

In Ostia is de Lungomare (strandboulevard) zo verworden tot een Lungomuro. Om daar voorbij te komen, moet je voor ‘gebruik van diensten’ (douche en wc) gemiddeld 5 euro betalen, terwijl er voor een ligstoel en parasol nog twee maal zo’n bedrag bijkomt.

Een grommende Cerberus aan de ingang ziet erop toe dat niemand aan die tol ontkomt, maar als je eist om doorgelaten te worden, dan is hij verplicht om dat te doen, omdat de eerste vijf meter vanaf de vloedlijn vrij toegankelijk zijn.

Vrije stranden

Er zijn binnen Ostia’s bebouwde kom ook vrije stranden, maar die zou ik niet aanraden.  Als het een beetje mooi weer is, zitten hier te veel vogels van allerhande pluimage opeengepakt op een paar kleine en niet al te propere perceeltjes, waar letterlijk je kont niet kunt keren.

Romes burgemeester Virgina Raggi beloofde bij haar aantreden twee jaar geleden dat de helft van de stranden van Ostia vrij toegankelijk zou worden, maar net als haar voorgangers heeft zij moeten buigen voor de lobby van uitbaters van de betaalde stranden en is ook deze Vijfsterren-belofte ijdel gebleken.

Zelf kies ik daarom, als ik een vrij middagje doorbreng in Ostia, maar voor een betaalstrand, want die zijn wel schoon en uitstekend georganiseerd, met keurig in gelid opgestelde ligstoelen, bars en restaurants, grasveldjes, zandbakken en persoonlijke cabines die je per dag of langer kunt huren.

Er zijn zelfs Romeinse gezinnen die hier voor 3.000 euro ‘s zomers elk weekend en in augustus elke dag terugkomen. ‘t Is maar wat je wilt. Hoe dan ook, wat mij betreft blijft Ostia de ideale bestemming voor een middagje zon & zee buiten de stadse drukte en smog, zelfs als het druk is.

Rust

Want als je echte rust wilt, ga dan de zee in. Romeinen wagen zich zelden verder dan waar ze nog kunnen staan en als de temperatuur van het water beneden de 25 graden ligt, dan wordt dat al gauw luidkeels afgedaan als geeelidaaa! (ijskoud).

Een kilometertje zwemmen op honderd meter van de kust staat daarom ook in Ostia garant voor totale onthechting. (Voor wie het interesseert, van station Stella Polare aangekomen bij de boulevard vind je in de eerste paar honderd meter rechts een paar acceptabele uitspanningen.)

Als je wat meer tijd hebt, ga dan naar de een van de vrije stranden buiten Ostia. Vanaf het eindstation van het treintje (Cristoforo Colombo) brengt bus 07 (of vanaf station Acilia bus 068) je in een kwartiertje langs het natuurreservaat van Castel Porziano door een duinlandschap met het typische donkergroen van de macchia medieterranea naar een tiental gratis stranden. (De auto heeft op mooie dagen alleen zin als je vroeg komt, omdat je langs de Via Litoranea, de kilometers lange kustweg, al gauw nergens meer een parkeerplaats vindt.)

Aanrader: Spiaggia di Capocotta

Zelf ga ik graag naar het strand van Capocotta, bij het paviljoen Mediterraneo, waar je als badgast bijna zoveel ruimte krijgt als op de Waddeneilanden, met kristalhelder water, heerlijk weer tot ver in oktober en een restaurant waar je U tegen zegt.

Nog wat verder kom je terecht op de Oasi Naturista, sinds 20 jaar een van de schaarse Italiaanse naaktstranden. Het restaurant hier wordt gedreven door een niet meer zo jong hippiepaar, Sandro en Veronica, die in Nederland hun grote voorbeeld zien, vanwege het homohuwelijk, het drugsbeleid en het grote aantal naaktrecreanten.

Op Capocotta kan dat dus ook, al houdt ook hier een deel van de gasten het badbroekje aan. Om misdragingen te voorkomen zijn er verbodsborden opgehangen die duidelijk maken dat het op Capocotta niet is toegestaan om te kamperen, fotograferen, copuleren en masturberen. Origineel en niet mis te verstaan.