Edward Hendriks
Toen ik in het jaar 2000 voor het eerst in Italië kwam, sprak ik geen woord Italiaans. Maar sinds die geweldige eerste keer in Italië ben ik er vele keren teruggekeerd en nam ook de interesse toe om Italiaans te gaan leren. Als eerste volgde ik een LOI-cursus op cd voor in de auto. Daarna wilde ik meer. In 2009 ging ik een maand naar Napels voor een corso intensivo.
Volksuniversiteit
Terug in Nederland heb ik nog vijf jaar lessen Italiaans bij de Volksuniversiteit gevolgd. Heel goed Italiaans spreek ik nog steeds niet (daarvoor oefen ik helaas te weinig), maar toch…
De trips naar Italië zijn er een stuk interessanter op geworden, omdat je makkelijker contact kunt leggen met de bewoners. Graag geef ik je een paar voorbeelden die me spontaan te binnen schieten.
De eerste keer
De eerste keer dat ik min of meer een echt gesprek in het Italiaans kon voeren, was nog tijdens mijn verblijf in Napels. Ik ging naar Limoné, een winkel van een van de bekendste merken limoncello, en ik raakte in gesprek met de eigenaar.
Hij complimenteerde me ermee dat in Nederlands alles zo goed georganiseerd was. Volgens hem was het in Italië in het algemeen en in Napels in het bijzonder allemaal één grote chaos.
Ik wierp tegen dat het in Nederland ook weleens té georganiseerd was (‘troppo organisato‘) en dat de Italiaanse chaos voor ons Nederlanders ook weleens verfrissend was. Ik geloof niet dat hij me begreep.
Hij liet me trots zijn citroenschillen drijvend in een vat met alcohol zien. Terloops vroeg hij me of ik Valkenburg aan de Geul kende. Hij verkocht zijn limoncello aan de eigenaar van ‘de enige grotten in Nederland’, iets wat hij zelf ook amper kon geloven. Het was een openbaring om zo te kunnen communiceren.
Spontane gesprekjes in het Italiaans
Een paar jaar laten zochten we in de heuvels van de Apennijnen verkoeling bij een riviertje. De eigenaar van een Italiaanse camper zag ons parkeren en sprak ons spontaan aan.
Nederland was volgens hem een van de mooiste landen van Europa. En Denemarken, dat was ook mooi.
Ik zei hem dat wij Italië ook zo mooi vonden en hij bedankte me voor de complimenten. Een leuk spontaan gesprekje, dat je zomaar met iemand kunt voeren als je een paar woorden Italiaans spreekt en dat je vakantie-ervaring flink kan verrijken.
Op Sicilië
Een tijdje terug was ik met een vriend op Sicilië. De eigenaar van een appartement in Cefalù waar we zouden logeren, haalde ons op met z’n auto, omdat we als toeristen met onze huurauto niet in het historische stadscentrum konden komen.
Nadat ik de eerste Italiaanse woorden had gesproken, stortte de Italiaan zijn spraakwaterval over me uit. Het ging over de gemeente met haar bizarre beleid tegen toeristen, het ging over zijn familie en zijn appartement en over de pracht en praal van de stad.
Hij had maar weinig aansporing nodig om door te praten, maar toch was het leuk om zo met een ‘gewone’ Italiaan in gesprek te zijn over ingewikkelder onderwerpen dan alleen de boodschappen of de weg vragen.
Lastigere onderwerpen
Naarmate je beter Italiaans spreekt, kunnen ook wat lastigere onderwerpen dan het weer en gesprekjes over koetjes en kalfjes aan bod komen. Tijdens onze laatste lange vakantie in Italië raakte ik in gesprek met de buren van het appartement dat we via Airbnb hadden gehuurd.
Ze waren verbaasd om te horen dat ik Italiaans sprak en nodigden mij en mijn gezin spontaan uit voor een borrel. Hapjes en prosecco kwamen op tafel en ze vroegen mij het hemd van het lijf.
Ze kenden Nederland van de bloemen. Maar waarvan waren we nou eigenlijk nog meer bekend? Was alles in Nederland ook zo duur als in Italië? En wat vond ik nou eigenlijk van al die toestanden met migranten uit Afrika en het falende beleid van de Europese instanties? Had de euro ons rijkdom of juist armoede gebracht?
Zo werden de gesprekjes gaandeweg langer en interessanter. Maar kostte het me ook meer moeite om antwoorden te vinden. Niet alleen vanwege het zoeken naar de juiste woorden in het Italiaans, maar ook omdat de vragen moeilijker en de discussies diepgaander werden, ook al begreep ik goed wat het betekende.
Engels
Toch is het jammer om te constateren dat het Engels van Italianen vaak beter is dan het Italiaans van mij. En dat we zo vaak automatisch terugvallen op het Engels als lingua franca.
Misschien moeten we binnenkort maar weer eens kiezen voor een écht landelijk gebied, waarin je je uitsluitend in het Italiaans verstaanbaar kunt maken. Ik heb wel weer eens zin in een goed gesprek in het Italiaans.
Tip: als je zelf Italiaans wilt leren spreken, kun je prima beginnen met de Vakantiecursus Italiaans of de Cursus Italiaans op A1-niveau die Dit is Italië sinds kort aanbiedt.
Foto: Pixabay
Comments