Stedentrip naar Tivoli

2 weken op het platteland, dat doet iets met je. Je komt in een ander ritme, de rust en eenvoud is heerlijk. Het is dan ook een flinke cultuurshock wanneer je na twee weken rust weer de drukte opzoekt. Dat was precies wat wij deden. 2 weken lang zaten we midden in de natuur van de Abruzzen en Basilicata, en nu voelt het alsof we de bewoonde wereld weer opzoeken. We zien langs de autostrada de borden Pompeï, Napoli, Roma… En dan onze eindbestemming: Tivoli. 

Smalle straatjes en meewarige blikken

Maanden geleden heb ik in mijn beste Italiaans telefonisch een B&B gereserveerd, nu gaan we eens kijken of dat gelukt is. Eerst nog maar eens zien te vinden. We rijden door het oude centrum van Tivoli, met op onze navigatie het adres ingevoerd. Maar de straatjes worden smaller, en de gebouwen hoger, dus steeds als we er bijna zijn verliest de navigatie zijn signaal. Meewarige blikken vanaf de terrasjes wanneer we voor de 3de keer langs rijden. Het moet hier ergens zijn, maar waar?

De straatjes die we moeten hebben zijn eenrichtingsverkeer, de verkeerde kant op. De straatjes om terug te gaan zijn zo smal dat we onze autospiegels moeten inklappen. Kijk, ook nog een bruiloft. Wat leuk! En weer achteruit. Na de 4de keer langs het zelfde terrasje bel ik toch maar even de B&B. O, het is niet makkelijk te bereiken met de auto. Maar er is een grote parkeergarage dichtbij. Aha.

Lotto Weekend Miljonairs of een missverkiezing

B&B Esedra ligt in het hartje van de stad. Niet tussen de hotels, maar in een straatje achteraf. In de kleine kamer kunnen we net om ons bed heen lopen, de koffers kunnen er amper staan, de badkamer zit in een kast, en wanneer we de ventilator aandoen kunnen ze die bij het Colosseum horen… Maar het is er knus en gezellig. We kijken ook weer eens tv na twee weken. We kunnen zelfs kiezen: Lotto Weekend Miljonairs op z’n Italiaans, of een missverkiezing.

We moeten even wennen aan de drukte. Als we ’s avonds een restaurantje gaan zoeken, zijn de straten vol toeristen. Winkels vol prullaria zijn nog open, en er is zelfs een soort kermis. Na 2 weken in achtergebleven gebied bekruipt je hier een soort angst. Je moet ineens op je spullen letten. Tassen dicht, ogen open en camera vasthouden.

Beste pizza ooit

Je zou verwachten dat je hier makkelijk een leuk eettentje kunt vinden. Het lukte ons niet zo snel. Overal lege restaurants met Engelstalige menukaarten en obers die ons naar binnen wilden lokken. Na een flinke zoektocht lopen we uiteindelijk weer vlak bij onze B&B, en vanuit een raam horen we potten en pannen rinkelen. Bij de Gallo d’Oro is het een drukte van jewelste. Bomvol Italianen, en gelukkig nog net 1 tafeltje voor 2 vrij. Ik zou durven beweren dat het onze beste pizza ooit was. Ben je in Tivoli? Zorg dat je hier gaat eten!

Ontbijten in de bar

De B&B is zo klein dat er geen ontbijtruimte is. Het ontbijt zit echter wel bij de prijs inbegrepen. Je kunt iets naar keuze bestellen in de bar aan de overkant van de straat, en dat is eigenlijk wel zo leuk! Zo zitten wij rustig aan een koffie met cornetto, en ondertussen komt het dagelijkse leven hier op gang.

Kinderen spelen in de steegjes, een groepje mannen zit rustig te kaarten, en de buurvrouw loopt naar de wasserette. Een nieuwe dag in Tivoli, en het is zowaar een zonnige! In Basilicata hebben we een vrij koude en natte week achter de rug, maar hier schijnt de zon, en wordt het gewoon 30 graden.

Villa d’Este in Tivoli

We slenteren die ochtend wat door de oude stad en bezoeken het prachtige Villa d’Este. We schuiven aan bij een rondleiding en komen in de meest indrukwekkende vertrekken. De villa is vanbinnen bijzonder mooi gedecoreerd, en met het lekkere weer is het heerlijk genieten in de tuin vol waterornamenten.

Hij staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Honderden fonteinen zijn hierin verwerkt. Dit is een niet te missen bezienswaardigheid als je in Tivoli bent! Op de eerste zondag van de maand kun je gratis naar binnen, en ook op speciale culturele dagen, zoals wij vandaag hebben gemerkt. Het is absoluut de moeite waard!

Villa Adriana

Na mijn favoriete Italiaanse gerecht (saltimbocca) als lunch te hebben gegeten, pakken we de auto. Een paar kilometer buiten Tivoli ligt namelijk nog een bezienswaardigheid die je niet wilt overslaan, namelijk Villa Adriana (ook UNESCO-Werelderfgoed).

Een behoorlijk groot park vol overblijfselen uit de Romeinse tijd, ooit gebouwd als luxueus buitenverblijf voor keizer Hadrianus. Het omvatte onder andere theaters, thermen en waterpartijen, waarvan je vandaag de dag nog veel terug kunt zien. Ook hier mogen we vandaag gratis naar binnen. Je hebt hiervoor zeker een halve dag nodig, maar je kunt je er ook langer vermaken. Naast de vele ruïnes is het park ook rijk aan bomen (lekker voor de schaduw!) en er zijn diverse fonteintjes met drinkwater. Zeer welkom op een warme dag als deze!

Tivoli: leuke stad voor een stedentrip

Al met al was het een intensieve dag, en we zijn dan ook blij om terug in Tivoli te zijn. Nu we wat aan de drukte gewend zijn, valt het echt wel mee. Eigenlijk is het een heel aangename stad, precies groot en aantrekkelijk genoeg  voor een stedentrip, en het culturele aanbod is goed te doen in een weekend.

Het is een leuk alternatief voor Rome, waarvoor je toch minimaal wel een week nodig hebt. Wil je toch (ook) naar Rome? Dan is Tivoli een praktische (en wellicht goedkopere) uitvalsbasis op slechts 32 kilometer afstand.

Op onze laatste avond maken we nog een wandeling door de stad. Kerken, tempels en het Tivoli-kasteel (Rocca Pia) zijn sfeervol verlicht. Voordat we de koffers moeten inpakken, schuiven we weer gezellig aan in de Gouden Haan. Dit keer geen pizza, maar een meergangenmaaltijd.

Het restaurant is vol, maar met behulp van plastic overkappingen en aanritsbare uitbouwsels is het restaurant snel nog eens een keer zo groot geworden. Geheel in stijl genieten wij op plastic stapelstoeltjes van het goede eten.

Morgen weer naar Nederland. Nog even niet aan denken…