Column: Lecce in december

We vierden beiden Eerste Kerstdag bij onze families, thuis. Tweede Kerstdag gingen we terug naar Lecce, prachtig mooi Lecce.

We hadden niet iedereen verteld wanneer we zouden terugkomen. Sommigen van onze vrienden wisten wel dat we zouden komen, ergens in december, maar ik geloof dat geen van allen wist wanneer precies, behalve Marta.

Dat kon ook niet anders, want we verbleven in het leegstaande huis van Marta. Het huis dat ze later te huur zou zetten voor langere periodes.

Terug naar Italië

Over-enthousiast zaten we in het vliegtuig. Ten eerste omdat we elkaar weer zagen na een aantal maanden, maar ook omdat Italië onze bestemming was.

Waar we iets minder goed over hadden nagedacht, was de zes uur durende overstap in Rome. Buiten dat we zes uur moesten wachten op het vliegveld, moesten we eerder al bijzonder vroeg op Schiphol zijn. Vijf uur ’s ochtends, oftewel vier uur uit bed.

Slapen

Ik zou bij god niet meer weten waarom ik mijn beste vriendin had overgehaald om deze vlucht te kiezen. Zeker gezien het feit dat ik niet wakker te krijgen ben ’s ochtends voor 7.00 uur. Laat het brandalarm maar eindeloos afgaan, ik draai me om en slaap rustig verder.

We vonden een plek op het vliegveld van Rome om even te slapen, wat bijzonder goed lukte. Dat we onze vlucht door naar Lecce niet hebben gemist, is achteraf een wereldwonder.

In de taxi zag ik tranen opwellen in de ogen van mijn vriendin. Ze hield ze tegen, duwde ze terug en lachte naar me. Ik lachte terug. ‘We zijn er,’ zei ze.

Het huis waar we deze keer verbleven was één minuut lopen van Palazzo Gorgoni, waar de vorige keer verbleven. Wederom midden in het centrum, oftewel dicht bij het eten, wat ons bijzonder gelukkig stemde.

Een koud huis

Het eerste wat ons wel tegenviel was de temperatuur van het huis. In Italiaanse huizen zijn de muren eindeloos dik om de warmte zomers buiten te houden. Ook was er weinig zonlicht en duurde het bijzonder lang voordat er warm water uit de kraan kwam. Gelukkig was Marta er om ons te helpen en werd het snel opgelost. Toch zijn we dit in Nederland niet gewend en is het dus best belangrijk om bij aankomst direct even te vragen hoe de thermostaat werkt, zodat je niet trillend in bed ligt.

Eten, drinken, lachen

Lecce in december is prachtig. Het is warmer dan hier, de zon schijnt en de mensen zijn gewoonweg niet naar binnen te krijgen.

We liepen direct naar Mamma Elvira, ons favoriete restaurant. We bestelden twee Aperol Spritz en de kleine versies van onze favoriete gerechten. We bespraken dubbel en dwars wat we beiden in de maanden die we elkaar niet gezien hadden, hadden meegemaakt zonder elkaar.

We aten, we dronken, we lachten en besloten naar Doppiozero te lopen, wetende dat het merendeel van onze vriendengroep daar zou zitten.

Toen we aankwamen ontstond er spontaan een surpriseparty waar niemand vanaf wist. Er werd gegild, drank besteld, stoelen werden overal vandaan getrokken en voor we het wisten leek de avond eindeloos en gingen we nooit meer naar huis.

De volgende dag konden we onze auto ophalen en bezochten we Ostuni. Een prachtig, wit dorpje. Een sprookje. We liepen, we verdwaalden en we aten natuurlijk.

We reden terug terwijl de zon onderging en zongen mee met, hoogstwaarschijnlijk, R-Kelly.

Lecce in december: terrasjes

Normaal ligt de temperatuur hoger in Lecce. De week voordat wij aankwamen was het 16 graden, maar toen wij er eenmaal waren was de temperatuur gezakt naar -3 en dat bleef de eerste paar dagen zo. Jammer, maar helaas.

Waar we ook kwamen, overal waren de terrasjes met de kou gewoon open. Er lagen dekens op de stoelen en de heaters stonden overdag heerlijk te branden. Na de eerste dagen klom de temperatuur en begaven wij ons uiteindelijk toch nog in zo’n ruim 16 graden.

De kou deed ons uiteindelijk niets, want de zon scheen. De lucht was blauw en niemand zeurde, want waarom zou je? Als je struint door de zonovergoten straten, wanneer je favoriete terras vol zit met al je vrienden en je verse polpette (Italiaanse gehaktballen) worden voorgeschoteld, terwijl je net aan komt lopen?

Lecce in december was geweldig. We maakten wandelingen door verschillende steden, zijn met vrienden naar het strand geweest en vierden Oud en Nieuw met blote benen, maar daarover… een volgende keer.

Foto’s: Vivianne