Column: kerst in Italië

De kerstfeestdagen zijn voor mij persoonlijk altijd erg belangrijk geweest. Toen ik nog in Nederland woonde betekende Kerstmis het weerzien van mijn familie in Italië. Die had ik dan vaak al een lange tijd niet gezien. Op vorig jaar na, toen mijn vader voet bij stuk hield en een keer kerst in Nederland wilde vieren, hebben we dan ook altijd kerst in Italië gevierd.

Soms met de ‘grote familie’, waarbij alle tantes, ooms, neven en nichten plus aanhang van mijn moeder ook werden uitgenodigd. En soms alleen met de familieleden met wie een hechte band bestaat. Kerst in Italië verschilt niet zo veel van Kerst in Nederland, maar toch heeft het wel een paar eigenaardigheden die na al die jaren kerst in Italië toch nog steeds een lach op mijn gezicht – en ook op dat van mijn Nederlandse vader – kunnen toveren.

Kerststal versus kerstboom

Waar in Nederland bij de meeste gezinnen de kerstboom een centrale plaats inneemt, is in Italië Kerstmis niet compleet zonder kerststal. Deze kan variëren van een compacte, kant-en-klare kerststal die je zo uit de doos trekt, tot een exemplaar dat een hele tafel in beslag neemt en waarbij alle figuurtjes handmatig neer worden gezet tussen de steentjes en stukjes mos. Waar de meeste mensen normaal tijd steken in het versieren van de boom, wordt die tijd in Italië besteed aan het nabouwen van klein Bethlehem.

Mijn tante heeft zelfs een miniatuurwaterputje waar, jawel, echt water uit komt. Maar de traditie van de kerststallen zit nog veel dieper. Wat dacht je van heuse kerststaltentoonstellingen en zelfs kerststalwedstrijden? Daarnaast wordt in veel dorpen, vooral in het zuiden van Italië, ook ieder jaar een levende kerststal georganiseerd. Levensgroot, met echte schapen, mensen en een huilbaby.

Kerst in Italië: de kerstverlichting

Waar ze in Italië ook erg van houden, is kerstverlichting. En dan hebben we het niet over de subtiele variant met witte ledlampjes, maar de opvallende groene, paarse en rode lampjes, vaak van plastic, die aan de balkons worden gehangen. Kerstverlichting in de vorm van de Kerstman (met of zonder ladder), kerstbomen of rendieren worden overigens ook niet geschuwd. Voor alles geldt: als het maar vaak genoeg knippert.

De laatste paar kerstfeesten heb ik echter wel een opmars gezien van de moderne, witte lichtjes. Of dit is omdat de bonte kerstverlichting uit de jaren 50 en 60 het na een halve eeuw toch heeft begeven of omdat ze de witte lichtjes mooier vinden, durf ik niet te zeggen. Stiekem vind ik het toch een beetje jammer. Met een beetje geluk kun je hier en daar toch nog een balkon vinden met de typische bonte kerstverlichting.

Onder de kerstboom

Bij mij staat de voorraad Pandoro om weg te geven alvast klaar en de cadeautjes zijn allemaal al ingepakt. Nog even en ik kan deze onder de nepkerstboom naast de uitbundige kerststal (ook dit jaar met waterputje) van mijn tante leggen. Ik heb haar nog geprobeerd over te halen dit jaar een echte kerstboom te nemen, die dan onder mijn leiding versierd zou worden, maar het mocht niet baten; de nepboom was al uit de doos gehaald en opgetuigd.

Dat die kerstboom niet de mooiste is, doet er bij nader inzien eigenlijk ook niet zo toe. Misschien dat we dit jaar de zolder maar eens moeten afstruinen naar onze vintage-kerstverlichting en het balkon maar eens uitbundig moeten versieren. Gewoon, uit pure nostalgie en solidariteit omdat kerst voor mij eigenlijk altijd zo geweest is.

Dus beste bezoekers van DitIsItalie.nl, er rest mij niets anders dan jullie fijne feestdagen toe te wensen; Buon Natale e felice Anno Nuovo!