Italiaans eten voor kinderen: de 3 P’s

Niet iedereen houdt van koken. Je komt uit je werk, de kinderen hangen aan je been en ondertussen moet je achter het fornuis staan en bedenken: wat eten we in hemelsnaam vandaag weer? En dan dat eeuwige gezeur! ‘Bèh, dat is echt SUPER vies mama!’, als jij weer eens je best hebt gedaan.

Echt Italiaans eten is vaak met ingrediënten die kinderen niet lusten. En tijd en liefde, maar dat wordt niet gewaardeerd. In plaats daarvan wordt genadeloos afgerekend op de hoeveelheid en de soort groente. Aubergine, groene asperges, pompoen: ik houd ervan, maar mijn kinderen niet.

Ik ga jullie een geheim verklappen. Ik verbaster mijn Italiaanse gerechten zó, dat mijn kinderen erin meegaan. Want soms wil ik gewoon geen gezeur aan tafel. Of heel snel iets klaar hebben.

Daarom geef ik je nu 3 gerechten mét groente die kinderen lekker vinden, die je in minder dan 10 minuten klaar hebt en die je – met wat goede wil – kunt herleiden tot de Italiaanse keuken. Ik houd me aan de regel van de drie p’s. Want ook de kinderen in Italië houden gewoon van pasta, pannenkoeken en pizza.

1. Pasta all’amatriciana

Een klassieker uit de Italiaanse keuken en mijn kinderen vinden het heerlijk. Eigenlijk moet dit met varkenswang, maar zie dat maar eens op de kop te tikken in Schoonhoven. Gewoon gerookt buikspek van het varken dus. Uit een pakje van de supermarkt.

Ingrediënten

• een zakje gerookt spek
• één fles biologische tomatensaus (beste prijs/kwaliteit), zonder toegevoegd smaakje
• een glas rode wijn (de alcohol verdampt uit de saus, maar de wijn geeft wel smaak aan het gerecht)
• pecorino-kaas

Bereidingswijze

Bak het spek even aan, doe de wijn erbij en laat 5 minuutjes pruttelen. Doe dan de tomatensaus erbij en laat nog 15 minuten pruttelen. De wijn heeft totaal 20 minuten kooktijd nodig om de alcohol te verdampen. Als de saus klaar is doe je er nog een handje fijn geraspte pecorino doorheen en ecco pronto!

Voor de pasta geldt natuurlijk de gulden regel: koop goede pasta (De Cecco), kook in een grote pan met veel water met een eetlepel zout en houd je aan de al dente-kooktijd.

Last but not least: neem zelf ook een glas wijn. Is goed voor de bloedsomloop.

2. Pizza 

Pizza vinden veel kinderen lekker. Maar hoe krijg je nieuwe smaken door die kinderstrotjes? Ongemerkt! Geef ze iets wat ze kennen en verander het een klein beetje.

Ingrediënten

• kant-en-klare pizzabodem
• klein pak verse andijvie
• gezouten kappertjes
• zwarte olijven
• mozzarella

Hier is de truc: koop goede ingrediënten: gezouten kappertjes hebben ze soms op de markt of bij een goede winkel met Italiaanse delicatessen. Ik koop mijn zwarte olijven bij de Marokkaanse souk.

Bij de Appie hebben ze kant-en-klare pizzabodems met de tomatensaus er al op. Als je nu de andijvie even kort in wat olie aanbakt, kun je deze op de pizza doen met de zwarte olijven. Die gezouten kappertjes moet je even goed onder water afspoelen. Die doe je ook op de pizza, met de mozzarella en dan bak je hem af in 15 of 20 minuten.

In het oorspronkelijke recept van de Napolitaanse Pizza Vereniging moet deze pizza met provolone-kaas. Maar ook daar geld: niet aan te komen, en kinderen hebben liever de vettige niet-uitgesproken mozzarella. 

Wil je het op safe spelen, doe dan de kappertjes op de pizzahelft voor de Grote Mensen. Want de kans dat je kinderen die gezouten kappertjes wegkrijgen is vrij klein. We zijn al blij met de andijvie. A small step for (man)kind, a big step for a family.

3. Pannenkoeken

Je maakt pannenkoeken. Deze ga je vullen met een Italiaans mengseltje van spinazie, ricotta en parmezaanse kaas. Je vouwt ze dubbel. De pannenkoeken noem je crespelle alla fiorentina, en hoppakee: je hebt een Italiaans gerecht op tafel.

Voor dat mengseltje neem je een glazen pot spinazie (zonder room, niet uit het vriesvak), een bakje ricotta en een hand fijngeraspte parmezaanse kaas. De spinazie, daar moet je het water uitknijpen of even in een vergiet doen. De ingrediënten verwarm je met elkaar even in de magnetron. Hier doe je nog wat zout en peper bij. Proef even.

In de oorspronkelijke versie doe je er nog bechamelsaus overheen en gaat het in de oven. Doe dat maar een keer als je echt tijd hebt. Zondag of zo. Of als de kinderen het huis uit zijn.

Als het nou nóg niet lukt kun je ook gewoon koekjes met ze bakken. Cantuccini, bijvoorbeeld.