Sinterklaas is nog maar net het land uit of de volgende man in rood-witte kleding staat alweer voor de deur: Babbo Natale. We dromen we al jaren van een witte kerst, en om dat zelf te realiseren moet je nogal met groot geschut komen. Een Italiaanse kerst daarentegen… In dit artikel vind je alles wat je nodig hebt om een Italiaans kerstdiner uit je mouw te schudden. Een Spotify-playlist met Italiaanse kerstmuziek, tradities en als klap op de vuurpijl: een gratis e-book met enkele traditionele Noord-Italiaanse kerstrecepten!
Een Italiaans kerstdiner, hoe pak je dat aan?
Als er een iemand is die mij kan voorzien van alle ins en outs als het gaat om de (Noord-) Italiaanse kerst, is het natuurlijk niemand anders dan mijn eigen mamíta. En zo geschiedde.

Ik noemde het woordje Natale en de recepten vlogen mij om de oren. Ze vertelde dat er op kerstavond, la vigilia di Natale, ‘licht’ gegeten wordt.
Antipasto van vis, tortelli met pompoen en per stare un po’ leggeri, om het geheel een licht te houden, tiramisu. De associatie die ik persoonlijk met tiramisu heb, is dat iemand me na afloop ook echt ‘omhoog moet tillen’, zoals de letterlijke vertaling van het nagerecht luidt.

Niet per se licht, wel lekker. Ach, en daar gaat ’t natuurlijk om! Waarom antipasti met vis vroeg ik nog? Het is uit den boze om op kerstavond vlees te eten, zo blijkt.
Om de dieren te eren die Maria naar de stal brachten om het kindje Jezus ter wereld te brengen en haar gezelschap hielden, wordt er geen vlees gegeten, maar vis.
De vis moet eigenlijk ook worden meegebracht door de gasten die ’s avonds komen eten. Maar dit kan ook best een persoonlijke ‘traditie’ van mamíta zijn.
Christmas Day: het échte werk
Goed: kerstavond is geweest, het kindje Jezus is in de kribbe geplaatst, de cadeautjes zijn uitgepakt, tijd voor het echte werk. Hét kerstdiner. We starten met een klassieker en meteen een mega-favoriet: tortellini in brodo (bouillon).

Na het voorgerecht gaan we over op de secondo, het hoofdgerecht. En dat is een speciaal gerecht: zampone e lenticchie. Hier moest ik zelf ook even de online zoekmachine voor raadplegen.

Zampone is eigenlijk, plat gezegd, varkensworst. Deze wordt niet geserveerd in de darm zoals normaal, maar in de huid van de voorpoot van het varken.
Deze snijd je daarna in schijven en voilà: het ziet er ineens uit als een dik, klein burgertje. Iets wat wij in de Lage Landen al gauw op het gourmetstel zouden leggen.
Oké, dat is misschien iets té oneerbiedig. Traditioneel (oftewel: vroeger) at de Italiaan zampone op oudejaarsavond en dat was dan ook de enige gelegenheid. Maar alle tradities veranderen. Zo ook die van de varkenspoot.
Zampone eet je vaak samen met linzen, want die staan voor geluk. Elke afzonderlijke linze symboliseert een munt die je het volgende jaar zou gaan verdienen. Schep dus maar goed op.

Als nagerecht staat er een pandoro op het menu. De Veronese variant op de panettone, aangekleed met slagroom, room en vers fruit. De echte kers op de taart dus.
Aan de slag met je Italiaanse kerstdiner
Om het je zo gemakkelijk mogelijk te maken, heb ik de gekregen familierecepten van mijn mamíta gebundeld in een ebook dat je hieronder kunt downloaden.

Je kunt het printen, overnemen of lekker op je telefoon openen zodat je het tijdens het boodschappen doen gemakkelijk kunt raadplegen.
Ik heb geprobeerd de recepten zo toegankelijk mogelijk te maken. Zo is zampone wellicht niet bij de plaatselijke supermarkt of slager te vinden, maar een vergelijkbaar vleesproduct wel.
Alvast veel voorpret met de voorbereidingen voor jouw Italiaanse kerstdiner gewenst!
Wil je trouwens liever geen vlees? Bekijk dan het alternatieve vegetarische kerstmenu van Lotje!
Nog een sfeervolle tip
Ben je nu lekker op weg, heb je je kerstboodschappen gepland en kun je je druk gaan maken om de aankleding van de kersttafel? Dan heb ik nog een leuke tip.
Afgelopen week, toen die Spaanse meneer in zijn rood-witte habijt nog in het land was, ontbrak het mij aan inpakpapier voor de sinterklaascadeaus. Ik ben ouderwets gaan stempelen, mét aardappel. Ik blijf ten slotte een Hollander.
Na een paar vellen stempelen, kwam ik erachter dat het wel érg veel was gaan lijken op een rood wit geblokt tafelkleedje. En er is nooit géén gelegenheid voor een rood-wit geblokt tafelkleedje.

Wellicht heb je er nog eentje in het keukenkastje liggen, maar vind je een hele tafel in rood-wit wat te opzichtig. Door met een aardappel te stempelen, kun je ‘placemats’ maken, zo groot als je zelf wilt.
Of je gebruikt ’t ook als inpakpapier voor cadeautjes. Dan hebben zelfs die straks een Italiaans tintje.
Wordt er nog gedanst vanavond?
Is het je eerste kerst met de schoonfamilie? Komt je nieuwe vlam eten? Ben je niet zo’n prater? Of heb je gewoon een bloedhekel aan ongemakkelijke stiltes en awkward familiesituaties?
Tip: zet een gezellig achtergrondmuziekje op. Niet te hard, zodat je gasten elkaar moeten overschreeuwen, maar dusdanig dat de entree er net iets chiquer van wordt en er altijd wel iets is om over te praten.
Want ‘welk kerstnummer is dit nu?’ Of ‘welke artiest is dit?’ zorgt altijd voor een gesprek en blijken zo ook nog eens goede openingszinnen.
Nu begrijp ik dat smaken verschillen en jij misschien het liefst een klassieke kerst hebt, maar je schoonvader houdt wellicht meer van een jazzy kerst.
Dus: een Italiaanse afspeellijst op Spotify met voor elk wat wils, maar in ieder geval alles in de trant van kerst. Heb ik voor je geregeld.
Je vindt de Spotify-afspeellijst hier.
Hoe was jouw Italiaanse kerstdiner?
Ga je deze kerst Italiaanse kerstrecepten koken uit het e-book?
Laat het ons dan vooral weten! Tag ons op Instagram via @ditisitalie, stuur een foto via Facebook, laat een reactie achter op deze blog, stuur een mailtje, we zijn op talloze manieren bereikbaar! Jouw eigen ideeën voor je Italiaanse kerstdiner mag je ons natuurlijk ook laten weten.
Ook als je vragen hebt over de recepten kun je ons bereiken via de mail. Laat het je smaken en uiteraard een buon Natale!
Comments