Wat een mooi boek om te zien. Een vrolijke voorkant, prachtige foto’s en een mooi lettertype. In de afgelopen jaren schreven broer Frans en zus Karin elkaar. Zij woont in Amsterdam en heeft een moestuin in de Achterhoek, hij heeft een oliveto, een olijfgaard in Puglia. Van koken houden ze allebei en de liefdevolle briefwisseling die sympathiek is om te lezen gaat dan ook vooral over deze hobby.
Modern en ambachtelijk
In het boek staat een foto van Frans in zijn trullo. Dit is een typische pugliese woning, een wit huisje in de vorm van een iglo. Je kunt er heel veel van vinden bij elkaar in het stadje Alberobello. Daar mag het een beetje toeristisch aandoen, om erin te wonen schijnt erg prettig te zijn: in de verzengende zuidelijke zomers is het heerlijk koel.
In deze trullo woont Frans met zijn Italiaanse vrouw. Ze hebben een prachtig groot modern fornuis geplaatst in deze traditionele woning. Aan deze foto in het boek vergaapte ik me. Die combinatie van vervallen, oud, antiek, traditioneel, met spiksplinternieuwe luxe vind ik prachtig. Omdat er in Italië nogal wat te restaureren valt, zie je dit daar vaak. Zo had ik in Bologna les in Piazza San Giovanni in Monte. Een oud klooster waar door middel van glas alle van oorsprong open ruimtes ineens prachtige klaslokalen werden.
Twintig teentjes knoflook
Goed, het boek is mooi, Frans heeft een mooie keuken, de briefwisseling is kabbelend aangenaam en licht verteerbaar. Maar dan, de recepten. Er staan twee recepten in met enorm veel knoflook. Die wil ik nog eens uitproberen, maar ik weet nog niet goed wannneer. Het kan niet zijn op een avond dat ik nog les moet gaan geven. De leerlingen zouden van me gruwen. Maar… het kan wel lekker zijn. Ik maakte al eens een knoflooktaart van Ottolenghi, ook met zo absurd veel knoflook. Heerlijk.
Eetbeleving
Er staat een madeliefjessoep in het boek. Daarvoor ga ik dan toch een keer naar de bloemist. Dat lijkt me grappig. Ik heb ooit eens bloemetjes gegeten in een salade maar ik vond het een vreemde ervaring. Soms lijkt de smaak secundair bij een eetbeleving. Zo vertelt Karin over truffel dat de geur zo bepalend is en wellicht even belangrijk als de smaak zelf. Dat heb ik met bloemen. Ik raak er helemaal door gebiologeerd en het lijkt wel alsof alles op scherp staat in het proeven, waardoor je in de war raakt. Is het lekker? Ik ga het proberen.
Verder veel klassiekers, met spinazie en ricotta, snijbiet, tiramisù, tortellini, spaghetti con le vongole, frittata enzovoorts. Als je het leest moet je het gewoon proeven!
Kijkje in de Italiaanse cultuur
Belangrijker aan dit boek is het inkijkje in het traditionele gegoede Puglia. Wat voor mensen wonen er, hoe is het leven er? En dan gaat het niet over mooie kleren, snelle jongens of dure mobieltjes, maar over genieten van rust, natuur, lekker eten en vriendschappelijke contacten.
Het is leuk dat je de slager, de buurman en de buurvrouw van Frans een beetje leert kennen. Gewone Italianen die al bijna een beetje geromantiseerd zijn in hun eenvoud en rijkdom. Zoals je ook het platteland en échte ingrediënten van de moestuin kunt bewonderen. Die niet uit een kas komen of genetisch zijn verbeterd om groter en roder maar minder lekker te worden.
Dit boek gaat juist daarover, geen kapsones. Buono come il pane, ofwel ‘zo goed als brood’, dat zeggen ze in Italië als het gaat om een goed karakter van mensen. Iets is goed in zijn eenvoud.
Fratello & Sorella: over Italië, koken & lekker eten (leesfragment)
door: Frans en Karin van Munster, foto’s: Ronald Hoeben
256 blz.
€ 22,50
Prometheus, september 2017
ISBN 9789044634082
Comments